Het symbool van de democratie in Europa werd aangevallen. Weer diende een auto als effectief moordwapen. Daarnaast gebruikte de jihadist zijn slagersmes. Wie en wat het volgende doelwit is, houdt de gemoederen bezig. De Londense dader is in Groot-Brittannië geboren. Hij was eerder al door de Britse veiligheidsdienst MI5 onderzocht om zijn extremistische ideeën. Toch werd hij gezien als een randfiguur.
De diensten begrijpen niet wat de belofte van de islam inhoudt: wanneer je omwille van Allah strijd voert, worden alle zonden en criminele daden vergeten en vergeven. Een ordinaire dief of verkrachter kan middels de jihad met een glorieus en eeuwig leven beginnen: een hang naar een schone lei, en eeuwigheid.
Vage woorden over de dader
De Britse premier Theresa May bevestigde in een verklaring dat ‘de dader was geïnspireerd door een radicale islamitische ideologie.’ De man die was geïnspireerd door een radicale islamitische ideologie, heet Khalid Masood (52). Hij is geboren in Kent en woonachtig in de West Midlands. Over hem werd in vage woorden gesproken: de politie zag hem ‘als iemand met een hang naar gewelddadig extremisme’. Hij kwam een paar keer in aanraking met politie en justitie in Engeland, maar dat had niet te maken met een hang naar gewelddadig extremisme.
In 1983 werd hij door de strafrechter veroordeeld wegens een strafbaar feit. De laatste keer dat hij verscheen voor de strafrechter was in 2003. Het ging om twee soorten delicten: geweldpleging en druggerelateerde misdrijven. Uit deze feiten wordt mij niet duidelijk hoe de politie tot de conclusie komt dat Masood een hang naar gewelddadig extremisme had. Daarom denk ik dat bij het onderzoek van MI5 de radicaalislamitische ideeën van Masood naar voren zijn gekomen. Kennelijk is Khalid Masood onderschat. Dat is ook de reden dat de politie en politici in zeer vage bewoordingen over deze aanslagpleger spreken.
Hoeveel Khalids lopen er nog rond in Europa?
May zegt in het parlement dat de jihadist dankzij heldhaftig optreden van één agent is gestopt. Ja, anders was hij in het parlement geweest. Maar het veiligheidssysteem heeft niet gewerkt. Hij had nooit zover mogen komen.
Ongetwijfeld gaan de Britse diensten de beveiliging van belangrijke gebouwen in Londen onder de loep nemen. Maar het is twijfelachtig of ze vergaande maatregelen gaan nemen om de Khalids van Groot-Brittannië in een vroeg stadium te demonteren. De Islamitische Staat (IS) eiste de aanslag in Londen op. Maar niemand durft zich in Europa de vraag stellen hoeveel er van dit soort types nog rondlopen.
En weer vermijden politie en politici dat ene woord
Het is ook pikant om weer te zien hoe de politie en veiligheidsdiensten, net als vele politici, het woord islam vermijden. De Londense politie verklaarde dat Khalid Masood was geïnspireerd door het internationaal terrorisme. Wat is het internationaal terrorisme? O ja, het islamitische terrorisme. Terecht haalde Ayaan Hirsi Ali (oud-Kamerlid voor de VVD) op Fox News hard uit naar de westerse politici die het religieuze aspect van het islamitische terreur niet willen erkennen.
Hirsi Ali is terecht van mening dat links meer moet doen dan sympathie tonen voor moslimgemeenschappen: ‘Extreme moslims hebben liberals nog nooit bedankt voor hun tolerantie. Ze hebben nooit gezegd: bedankt voor jullie bescherming, nu zullen we geen aanslagen meer plegen.’ Het probleem wordt door Ayaan buitengewoon treffend geformuleerd. Ik vraag me continu af waarmee we eigenlijk bezig zijn. Wellicht worden er morgen nog meer maatregelen genomen in Londen en ander steden. Maar waar eindigen de grenzen van het militariseren van democratische samenlevingen?
Militarisering is geen antwoord op groei radicale islam
Toch willen de westerse politici en beleidsmakers niet de fundamentele discussie aangaan over de ideologische motieven en de grondslag van het islamitische terrorisme. Met vage en nikszeggende woorden als extremisme of terrorisme komen we niet verder in de strijd tegen de radicale islam.
Niet alleen terugkerende jihadisten, maar ook zelf radicaliserende westerse moslims zullen voor meer aanslagen en geweldsincidenten zorgen. Vergaande militarisering van de publieke ruimte is geen fundamenteel antwoord op de groei van de radicale islam.
De bloei van de radicale islam in het westen moet niet tot ernstige inperking van de vrijheid leiden. Natuurlijk moeten er veiligheidsmaatregelen worden genomen. Maar deze maatregelen zullen niet voldoende zijn in de strijd tegen een vijand wiens naam en rugnummer niet mag worden genoemd. Het westen had de Sovjet-Unie niet kunnen bestrijden zonder een intensieve ideologische strijd.
Er is een bloedige strijd gaande tussen twee wereldbeschouwingen: de politieke islam en het westen. De politieke islam hoopt moslims te kunnen rekruteren voor de finale jihad tegen het westen.
Het westen onderschat de totalitaire verleiding van de islam.