John McCain en Eberhard van der Laan waarschuwen beiden voor de strijd om winst en verlies, waarin politici elkaar aanvallen puur voor persoonlijk gewin: een verademing. De laatste week van juli leverde mooie staaltjes politiek op.
In Washington stak de Republikeinse Senator John McCain zijn duim omlaag en torpedeerde op dramatische wijze het plan van partijgenoot president Donald Trump voor afschaffing van zorgstelsel Obamacare. McCain hield er een indrukwekkende speech bij waarin hij de kern van het werk van de Senaat omschreef: samen wetten maken.
Politiek is meer dan winst of verlies
Dat is eens iets anders dan de strijd om winst of verlies die de politiek doorgaans domineert.
In hetzelfde weekeinde toonde de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan (PvdA) in het televisieprogrammaVPRO Zomergasten waar het in het bestuur om draait: samen problemen oplossen in plaats van elkaar te lijf gaan.
Iets wat in Den Haag geen prioriteit heeft, had hij als minister gemerkt. Van der Laan ergert zich aan het vliegen afvangen in die politieke arena en kapittelde zelfs partijgenoot Diederik Samsom.
Schaefer als voorbeeld
Als burgemeester probeert hij het anders te doen, namelijk te focussen op zaken en die ook echt voor elkaar krijgen. Dat had hij geleerd van wijlen PvdA-wethouder Jan Schaefer. Niet te veel beloven, maar dat wat je belooft ook doen.
Voormalig banketbakker Schaefer had hem ook verteld hoe je stadsvernieuwing aanpakt. Je begint op de hoek: dan zien de bewoners van twee straten dat er iets gebeurt.
Van der Laan zelf besloot om na de moord op juwelier Fred Hund in 2010 om prioriteit te geven aan de aanpak van de ‘top 600’ van veelplegers. Daardoor werd er in elk geval iets aan een groot en slepend probleem gedaan.
Beiden ernstig ziek
McCain en Van der Laan zijn beiden ernstig ziek. Al snel dringt de conclusie zich op dat ze louter voor de zaak gaan omdat ze niets meer te verliezen hebben.
Die redenering gaat niet op. De Amerikaanse Senator volgt al zijn leven lang zijn geweten. Van der Laan heeft zich ook toen hij nog niet ongeneeslijk ziek was nooit een man van politieke spelletjes getoond. Hij wil zelfs geen politicus zijn in een ‘pervers’ systeem.
In een tijdsgewricht waarin elkaar aftroeven en zelfs elkaar beledigen gewoon zijn, was het optreden van beide mannen een verademing.