Weer is er gedonder met Noord-Korea. Geduld is een noodzakelijke voorwaarde voor internationale betrekkingen. Geduld is een politieke deugd. De politieke en militaire strijd worden vaak op verschillende niveaus uitgevochten. De Verenigde Naties zijn het podium waarop de internationale betrekkingen zouden kunnen worden gereguleerd. Maar telkens rijst de vraag of bepaalde regimes moeten worden getolereerd. Nu ook met Noord-Korea.
De internationale betrekkingen worden ernstig ondermijnd, wanneer een despotisch regime wordt geleid door een psychopathische bende of familie. Zo behoorde, Saddam Hussein, de voormalige despoot van Irak, en zijn zonen tot een psychopathische familie. Het waren geen gewone despoten. Dit soort regimes kenmerkt zich door een sadistische omgang met de eigen bevolking en roekeloze militaire ambities. Zo ontketende Saddam verschillende oorlogen die niet zomaar konden worden beëindigd. Niet voor niets wilde Saddam beschikken over nucleaire wapens. Saddam en zijn zonen zijn er dankzij Amerika niet meer.
Laatste psychopathische regime
Er is nog één gevaarlijk psychopathisch regime over: Noord-Korea. Al decennialang zijn geduld en dialoog leidend geweest in de omgang met de Noord-Koreaanse psychopaten. Er zijn al verschillende Amerikaanse presidenten geweest die via dialoog hebben geprobeerd Noord-Korea in te kapselen. Democraten en Republikeinen hebben continu geduld betracht met Noord-Korea en vooral met zijn nucleaire ambitie.
Met elke onderhandeling of elk akkoord hoopte men in Washington een einde te maken aan de nucleaire ambities van Noord-Korea. Amerika was geduldig met de heerser van Noord-Korea. Tevergeefs. Het ging van kwaad tot erger. Pyongyang beschikt over nucleaire wapens. Wat het nog miste, was een effectief raketprogramma voor de ontwikkeling van ballistische raketten. Ook dit is min of meer gelukt. Het Noord-Koreabeleid van het Westen onder leiding van Amerika is compleet mislukt. Met kernwapens is Noord-Korea onaantastbaar en kan de wereld gijzelen en chanteren.
Concrete uitdagingen Noord-Korea
Het gaat niet meer om loze dreigementen. Noord-Korea voerde deze maand met succes rakettesten uit in de Japanse Zee. Daarom is Japan buitengewoon bezorgd om het Noord-Koreaanse raketprogramma. Donderdag dreigde Noord-Korea om middellangeafstandsraketten af te vuren naar het Amerikaanse eiland Guam.
Het is niet langer een kwestie van retoriek. Het dreigement tegen Amerika is buitengewoon concreet. Guam is een Amerikaans eiland van militair-strategisch belang dat op 3.400 kilometer afstand van Noord-Korea ligt. Volgens deskundigen ligt het eiland binnen het bereik van de Noord-Koreaanse ballistische raketten, die waarschijnlijk ruim 7.000 kilometer kunnen afleggen. Op Guam is een omvangrijke marine- en luchtmachtbasis gehuisvest.
Aanval op Guam
Het Noord-Koreaanse staatspersbureau KCNA zegt dat wanneer de ‘grote en geliefde’ leider toestemming geeft, Noord-Korea vier raketten tot 30 kilometer van het eiland Guam zal afvuren. De Japanse regering zegt dat Japan de Noord-Koreaanse raketten kan neerhalen als ze worden afgevuurd op Guam. Ook Zuid-Korea kiest, ondanks de recent gekozen president die ontspannend beleid met Pyongyang voorstaat, voor strenge taal. Het ziet slecht eruit voor miljoenen mensen daar en elders.
De grote leider, Kim Jong-un is gewoon een psychopaat wiens beloftes niets waard zijn. Met gewone dictaturen of zelfs met een totalitair regime is het mogelijk afspraken te maken, omdat die worden gedreven door zelfbehoud. Er is dan een soort van gedeelde rationaliteit aanwezig waardoor hun gedrag voorspelbaar wordt. Dit geldt echter niet voor Kim Jong-un en zijn bende. Politiek geduld wordt nu beloond met de ontwikkeling van geavanceerde ballistische raketten en nucleaire wapens. Overigens is Noord-Korea ook nog een bondgenoot van het islamitische Iran en deelt Pyongyang militaire strategische kennis met Teheran.
Regimeverandering is noodzakelijk
Als China niet wil meewerken aan een regimeverandering, dan moet Amerika dat alleen doen. Elke dag dat men het Noord-Koreaanse regime tolereert, betekent dit een nog grotere toekomstige confrontatie met nog grotere gevolgen. Bovendien staat de veiligheid van een aantal landen op het spel: die van Zuid-Korea, Japen en Amerika.
Amerika moet de regimeverandering in Pyongyang vooropstellen. Zie wat het resultaat is van geduld en diplomatie: de ontwikkeling van kernwapens en nu de ballistische raketten. De mensenrechtensituatie in Noord-Korea spreekt voor zich: op een massale en sadistische wijze worden niet alleen tegenstanders, maar ook een deel van bevolking uitgeroeid. Het Westen is te bang voor de gevolgen van de verwijdering van het Noord-Koreaanse regime waardoor de vrije landen zich laten gijzelen.
Psychopaten mogen niet beschikken over ballistische raketten of kernwapens. Dialoog met Noord-Korea geeft het regime alleen maar tijd en ruimte om zich nog verder te bewapenen. Geen dialoog meer met het Noord-Koreaanse regime, maar regimeverandering is de meest rationele en humane oplossing.