Minder antibiotica voor vee? Dat doen boeren al lang

Koeien op een boerderij in Ouderkerk aan de Amstel - bron: ANP

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wil dat boeren hun dieren minder antibiotica gaan geven. Voor Nederlandse veehouders zijn de aanbevelingen oude koek. Zij brachten hun antibioticagebruik sinds 2009 al spectaculair terug. Een knappe prestatie: de Nederlandse veehouderij was eerst grootverbruiker en werd toen voorloper in de vermindering.

Het bericht van de WHO werd meteen gretig gedeeld door voorvechters van dierenrechten. Zonder hierbij te vermelden dat het gebruik al enorm is teruggedrongen in Nederland.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Geen vangnet meer

Het overvloedig gebruik van antibiotica is gevaarlijk omdat bacteriën daardoor resistent raken. Ziekenhuizen en artsen kunnen de middelen vervolgens niet meer gebruiken voor hun menselijke patiënten. Hierdoor grijpen ze vaker naar antibiotica uit de zogeheten laatste verdedigingslinie. Deze hebben meer bijwerkingen en bovendien is er daarna geen vangnet meer.

In de nieuwe WHO-richtlijnen wordt geadviseerd antibiotica niet langer te gebruiken bij gezonde dieren, om bijvoorbeeld de groei te versnellen. Een praktijk die in de Europese Unie al een decennium verboden is. Ook moeten boeren terughoudender zijn in het voorschrijven van antibiotica.

Positieve resultaten langzaam zichtbaar

Nederland heeft het gevaar van overvloedig gebruik al lang erkend, en actie ondernomen. Sinds 2009 zijn boeren 65 procent minder antibiotica gaan gebruiken. Ook is het gebruik van middelen uit de laatste verdedigingslinie marginaal. De positieve resultaten worden langzaam zichtbaar. Sinds 2011 loopt het aandeel resistente bacteriën in vee terug.

Hier en daar zijn er nog verbeterpunten. Zo stokt de afname van antibioticagebruik in de kalverhouderij en blijven sommige bedrijven achter. Maar de WHO-richtlijnen laten vooral zien dat Nederland al enorme stappen heeft gezet.