De regering heeft de rare neiging zichzelf te willen ophangen, constateert Arendo Joustra. Eerst pleitte ze in Brussel met succes voor strenge Europese normen wat betreft de uitstoot van stikstof. Om vervolgens in grote problemen te komen toen de rechter ze aan die normen hield.
Hetzelfde gebeurt met de doelstelling om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Nederland moet de uitstoot van CO2 in 2030 met 49 procent hebben teruggebracht (ten opzichte van 1990). Dat is al hoog gegrepen. Maar dat weerhield premier Mark Rutte er niet van in Brussel te strijden voor een nog veel hoger percentage van wel 55 procent.
Lees het omslagverhaal van Rob Ramaker en Gertjan van Schoonhoven: Watt nu? Het failliet van het klimaatplan
Het is tovenaar Rutte nog gelukt ook. Maar het betekent dat het nog moeilijker wordt het doel te halen. In feite is het onmogelijk, blijkt uit het omslagverhaal deze week van Rob Ramaker en Gertjan van Schoonhoven.
Klimaatplannen botsen met praktijk en de realiteit
Niet alleen ligt de lat te hoog, de klimaatplannen botsen ook met de praktijk en de realiteit. VVD-coryfee Ed Nijpels had het allemaal mooi bedacht met het inschakelen van klimaattafels en het uitschakelen van de burger, maar zijn groene droom spat uiteen. Alleen durft bijna nog niemand dat te erkennen. Maar lees het verhaal, en de conclusie is onvermijdelijk. De mooie doelen zal Nederland niet halen.
Ook al omdat met een grote boog is heengelopen om een energiebron die enorm zou helpen de uitstoot van CO2 omlaag te brengen. En dat is kernenergie. Maar de groene gardisten vinden één ding nog erger dan de opwarming van de aarde en dat is toegeven dat kernenergie in deze fase onontbeerlijk is.
Kortom, als je echt houdt van de aarde en ijsberen en je de inwoners van Bangladesh niet wil laten verdrinken, dan accepteer je deze schone CO2-loze energiebron.