Regeringspartijen VVD en PvdA zitten in een lastig parket bij de onderhandelingen over een nieuw belastingstelsel. CDA en D66 willen meepraten, maar hebben een belangrijke eis: er moet worden bezuinigd op overheidsuitgaven.
VVD en PvdA hebben eerder afgesproken dit niet te doen, maar wellicht komt daar verandering in als CDA en D66 voet bij stuk houden.
Arbeid
Als het kabinet zich niet bereid toont om te snoeien in de eigen uitgaven zijn onderhandelingen over een belastingstelsel kansloos, meldt de Volkskrant. Staatssecretaris Eric Wiebes (VVD, Financiën) heeft alle fracties uitgenodigd om donderdag achter gesloten deuren te praten over de belastingherziening.
De belangrijkste uitgangspunten zijn een eenvoudiger stelsel en arbeid moet goedkoper worden. Om een meerderheid te behalen in de Eerste Kamer kan het kabinet samenwerken met het CDA of de drie partijen die het kabinet al eerder steunden, D66, ChristenUnie en SGP.
CDA en D66 hebben elkaar nu gevonden in hun afkeer tegen de taboes die het kabinet al bij voorbaat heeft opgeworpen. Nu gaat het vooral om het beperken van de overheidsuitgaven. Iets waar de PvdA tegen is en de VVD mee heeft ingestemd.
Lastenverlichting
‘De komende twee jaar stijgen de uitgaven volgens de begroting 13 miljard euro. Dat kan best wat minder,’ zegt D66-Kamerlid Wouter Koolmees tegen de krant.
‘Dan komt er ruimte vrij voor lastenverlichting. De lasten op arbeid moeten omlaag. Dat stimuleert de werkgelegenheid. Dat kan al in 2016.’ Koolmees wil dat beperken van de overheidsuitgaven bespreekbaar wordt. ‘Het taboe moet van tafel.’
Nullijn
CDA-leider Sybrand van Haersma Buma zei in september nog dat de overheidsuitgaven automatisch niet meer zouden mogen stijgen als het begrotingstekort boven de 3 procent komt. ‘Heel Nederland zit op de nullijn, behalve de overheid. Ik wil bij wet vastleggen, dat als de tekorten groter zijn dan 3 procent, de rijksoverheid er geen geld bij krijgt.’
Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt (CDA) denkt dat ‘zeker 2 miljard euro per jaar’ minder kan worden uitgegeven. ‘Het Regeerakkoord geeft een uitgavenplafond aan. Voor de socialisten is dat een uitgangspunt, voor ons een maximum dat niet gehaald hoeft te worden.’