‘Het lijkt erop of het woord zelfredzaamheid een vloek is geworden’

Waterpomp aangelegd met VN-geld in Soedan. Foto: AFP.

Direct geld overmaken zonder voorwaarden en zonder tussenpersonen is de nieuwste trend op het gebied van ontwikkelingshulp. Dit omdat mensen zelf beste zouden weten wat goed voor ze is. Maar is dat niet juist de slechtste vorm van ontwikkelingshulp? We vroegen het onze lezers. Lees hier een selectie van reacties op de Stelling.

In de rubriek Reacties op de stelling lichten we een aantal reacties uit. Alleen reacties die onder eigen naam zijn achtergelaten, komen hiervoor in aanmerking.

Bekijk alle reacties op de Stelling van de Dag

Neetje Hoogesteger

Als je nu luie mensen wilt kweken, moet je ze vooral aan het geldinfuus van het westen leggen. Worden ze nog afhankelijker want waarom zou je je druk maken? Persoonlijk stuit het me tegen de borst, omdat ik voor iedere euro hard moet werken. En dat wordt in dit idee helemaal vergeten!

 

Herta M. de Zorger

Ja, eens met de stelling. Dat IS zelfs geen ontwikkelingshulp.

EN ook oneerlijk tegenover de mensen die hier in Nederland maar een marginaal inkomentje hebben en het dure Nederland maar net aan kunnen, financieel gezien.

Waarom moet er zo VEEL Nederlands belastinggeld naar den vreemde?

Het meeste verdwijnt in de zakken van militairen, rebellen, foute regimes en welzijnswerkers. En DAAR dokken we niet voor…… Dan moet je ophouden tegen hardwerkende Nederlanders met zware beroepen te liegen dat ze ‘ouder’  worden en DAAROM langer moeten werken. Tot ze van de pensionering gelijk in het graf kunnen stappen. Zogenaamd is e.e.a hier NIET meer betaalbaar, maar we lezen in een ander artikel dat minister Kaag met miljoenen strooit en daarmee de oorlogen in stand houdt.

 

Peter Rissing

Bij mij roept dit twijfels op. De 3-staps formule “En microkredieten, én een basisinkomen én de regeringen van ontwikkelingslanden moeten investeren in voorzieningen”, lijkt mij te simpel.

Volgens mij dient er naar meer factoren gekeken te worden zoals bepaalde culturele, genetische en religieuze aspecten.

Om met het laatste te beginnen, met de huidige economische staat en groei van bij voorbeeld de islamitische landen is het droevig gesteld doordat de islam met haar onlosmakelijke sharia een banksysteem dicteert dat handel en economische ontwikkeling volgens het succesvolle Westerse model vrijwel onmogelijk maakt.

De genetisch invloeden, o.m. op het IQ, die tussen bepaalde Afrikaanse en Aziatische populaties ruim 30 punten kunnen verschillen, zullen sterk van invloed zijn op het succes van de 3-staps formule. Kijk bijvoorbeeld hoe de Chinese gemeenschap in Indonesië gemiddeld veel welvarender is dan de autochtone Indonesiër, over handelsgeest gesproken.

Dan, t.a.v. de culturele aspecten zijn er o.m. de verschillen tussen ‘schaamtecultuur’ en ‘schuldcultuur’ waarmee vele gemeenschappen behept zijn. Hierbij is het vooral de schaamtecultuur die de meest schadelijk factor voor economische ontwikkeling, zijnde corruptie, in de hand werkt.

De 3-staps formule zal dus alleen onder optimale omstandig heden mogelijk tot succes kunnen leiden en lijkt mij niet geschikt voor algemeen beleid.

 

Henri Ghysen

Volgens mij is er al een halve eeuw lang gratis geld gegeven aan een reeks van ontwikkelingslanden, en het heeft helemaal niets geholpen.

Al die tijd werd er ook geld opgehaald om de arme Afrikaanse dorpelingen te voorzien van eigen waterpompen, zodat ze in hun eigen behoeften aan schoon water konden voorzien. Wat mij verbaast is, dat nu, na al die jaren, heel Afrika blijkbaar nog steeds niet in staat is om zélf putten te slaan en een pomp aan te brengen. Hoe kan dit nu, dit is de meest basale techniek die er is! Het lijkt erop of het woord zelfredzaamheid een vloek is geworden.

Al die spotjes zijn vooral bedoeld om geld uit de zakken van burgers te kloppen op basis van ogenschijnlijk nobele argumenten, terwijl vooral de continuïteit van al die ngo’s daarmee wordt veiliggesteld.

 

Pieter Verdouw

Het is inmiddels al 10 jaar geleden dat Dambisa Moyo (geb in Zambia, PhD studie economie aan Harvard en Oxford)  het boek Dead AID heeft geschreven. Als je dit gelezen hebt begrijp je dat het niet werkt en ook waarom niet.

 

Arjan Korevaar

Er is sinds de jaren 60 € 2.500 miljard aan ontwikkelingshulp gegeven. Als het werkt  dan zijn we nu wel waar we willen zijn. Als het niet werkt heeft het ook geen zin om er nog meer geld aan te besteden. Vele landen in Afrika hadden bij hun onafhankelijkheid hetzelfde BNP als Aziatische landen als Zuid-Korea en Thailand. Sindsdien is het BNP van die landen heel sterk gestegen terwijl de Afrikaanse landen een sterke daling zagen. Wie kan mij een land noemen met een zwarte meerderheid van de bevolking waar het economisch voor de wind gaat? Dus meer groei van het BNP dan de bevolkingsgroei.

 

Antonius Smit

Een gratis basisinkomen in ontwikkelingslanden? En waar is dan in die gigantische landen het ambtenarenapparaat dat moet controleren of ze er niet gewoon een inkomen naast hebben? Verdrietige waanzin, helaas. Men huppelt van de ene gekte naar de andere.

Ik ben vaak in de zgn “ontwikkelingslanden ” geweest. Heb vele kerkhoven van mislukte hulpprojecten gezien, met westerse hulpverleners die een prima salaris krijgen. Laatst zat ik in het vliegtuig naast een Nederlands meiske met Rasta-haar dat “ontwikkelingswerk” had gedaan in een West-Afrikaans land. Nu ging ze weer terug naar Nederland. Ze had al die maanden brieven moeten schrijven namens arme kinderen naar hun sponsors in Nederland in een soort Foster Parents programma.

 

Marion Jansen

Wat mij betreft zou het geven van ontwikkelingshulp in welke vorm dan ook met onmiddellijke ingang moeten stoppen. Het heeft na vele decennia nog steeds niks gebracht. Zeker niet in Afrika.

Misschien dat micro-kredieten aan vrouwen nog werken en dan vooral in Azië. Niet aan mannen. En nooit zonder tegenprestatie. Gewoon terugbetalen, met rente. Dan is er de minste kans dat de ontvanger van het geld lekker achterover gaat leunen. Elke vorm van gratis geld of door westerlingen opgezette projecten levert niks op.

Zet mensen in hun eigen kracht in plaats van dat neerbuigende medelijden te tonen. Daar kunnen ze verder mee komen.

 

Jeroen Hetzler

Dit maakt een denkfout, want  veronderstelt dat de ontvangers rationeel  het optimale nut zoeken voor dat geld. Dit is wensdenken en luchtfietsen. Wie garandeert dat de leider een nieuwe BMW voor zichzelf niet als optimaal nut ziet.

 

Martien de Wit

Eens met de stelling. Om tot zo’n voorstel te kunnen komen, moet je wel buitengewoon naïef of wereldvreemd zijn. De betrokken economen en onderzoekers behoren ongetwijfeld tot de linkse zelfingenomen overheidsdienaren, die nog nooit in een bedrijf gewerkt hebben en allang geen zicht meer hebben op de rauwe werkelijkheid. Bovendien doet onze minister SinterKaag al jaren niet anders. Geld voor klimaatmaatregelen. In Afrika zonder industrie! Je kan de dictators en generaals hier horen lachen.

Geef mensen gratis geld en een paar doen er verstandige dingen mee. Een grotere groep koopt er alcohol, drugs of wapens voor en dan is het weer op. En dan moet er meer geld komen, meer, meer. Want gratis geld is verslavend, reken maar.

Een dwaas plan dus, dat haaks staat op het gegeven dat ontwikkelingshulp tot nu toe meer schade dan welvaart voor arme mensen heeft opgeleverd. Het Westen heeft, gedreven door een raar soort schuldgevoel, decennia lang honderden miljarden naar Afrikaanse landen gebracht. Dat heeft alleen maar corruptie, oorlog en geweld opgeleverd. Laat die mensen met rust en laat ze zelf een oplossing vinden. Dat zal tijd kosten, maar met onze goedbedoelde ontwikkelingshulp houden we de ellende in stand. Maar ja, wat is er mooier voor een ontwikkelingswerker, dan een continent dat continu ontwikkelingshulp nodig heeft? Het gaat ook hier weer om belangen, banen en hypotheken van Nederlandse beroepshulpverleners.

 

Willemijn Voigt

Onvoorwaardelijk geld geven? Klinkt humaan, maar is rampzalig. Dan leren volkeren alleen maar de hand ophouden (als ze dat al niet doen) en leven zonder verantwoordelijkheidsgevoel, in volkomen afhankelijkheid van de ‘grote witte mens’. Ik was in meerdere Afrikaanse landen en zag daar de vrouwen werken. Een voorbeeld uit Ghana: de mannen hingen tegen een boom geleund en deden niets dan kijken en een beetje praten en roken. We moesten de weg waarop wij reden zigzaggend nemen, wegens de diepe kuilen overal. Ik vroeg mijn Ghanese begeleider waarom die hangmannen geen schep in de hand namen om die gaten te dichten. Hij lachte wat en zei dat dit niet in hun systeem zat…… het kwam gewoon niet bij hen op om daar iets aan te doen. Kijk, dát moet er gebeuren in al die landen: leer de mensen dat werken gewoon goed is, dat je daardoor iets kunt bereiken, voor jezelf, je gezin, je dorp, je land. Een krediet geven met een lage rente: prima. Kijk naar het werk van Habitat for Humanity, die werken ook op die manier en hebben al heel wat goeds gebracht.

 

Cornelis van Rein

Vele westerse landen hebben al tientallen jaren miljarden geschonken aan hulpbehoevende landen. Meestal zonder het gewenste resultaat. Dit toegeven is moeilijk of omdat er ulterieure belangen waren. De bevolkingen zijn ondanks al dat geld alleen maar armer worden, het geld is verdwenen. Alleen doelgerichte, gecontroleerde hulp zoals micro grants hebben relatief goed gewerkt. Voorwaarden stellen is belangrijk want geld geeft waarde en aanzien. Voorwaarden zijn, vooral voor vrouwen, een belangrijk argument om graaigrage grijphanden van anderen, vooral mannen, te kunnen weren. Men moet beseffen dat daar een totaal andere cultuur heerst . Doelgerichte en gecontroleerde hulp kan goed werken, ben zelf betrokken bij diverse projecten. Dat geeft inzicht in de culturele verschillen en dat helpt de activiteiten in goede banen te leiden. De ontvangers hebben hulp nodig om zich te handhaven met wat ze doen en worden vaak belaagd. Hulp van de gevers is dan noodzakelijk, zelfs om de hogere echelons aldaar op het goede pad te houden. Zomaar geld geven zal niet tot het gewenste resultaat leiden en zelfs problemen veroorzaken. Zorg eerst voor voldoende inzicht van gevers, help de ontvangers, wees praktisch en flexibel en vermijdt ideologisch en utopisch denken.

Daarnaast geldt dat belastinggeld bedoeld is om het eigen land goed te besturen, hulp geven kan natuurlijk maar niet als dit leidt tot verwatering van de basis gedachte van belasting heffen.

 

Patricia Duijm

Al sinds de jaren 50 geven we ontwikkelingshulp en geld en nog steeds redden de landen (overwegend Afrika) zichzelf niet. Miljarden zijn erheen gegaan en duizenden hulpverleners hebben voet op Afrikaanse grond gezet om hen te leren hoe zelfstandig te worden en niet meer in armoede te hoeven leven.

Wat men jaren geleden al had moeten doen is een beleid invoeren voor een 1 kind gezin, deze mensen fokken maar raak terwijl ze niet eens voor zichzelf kunnen zorgen.

Nu komen honderden duizenden Afrikanen inmiddels naar Europa toe juist omdat ze er nog steeds niets van hebben gemaakt. Het is water naar de zee dragen al het geld en komt in verkeerde handen terecht.

Dit zien we ook in Palestina daar koopt de regering en wapens en verrijken zij zichzelf met luxe producten en woningen van ons ontwikkelingsgeld.

Stop ermee of gebruik het als drukmiddel zodat landen hun onderdanen tegenhouden te vluchten.

Zorg dat er instanties daar zijn met Europese leiders die beheer over de gelden hebben en er wel goede dingen mee doen ipv betalingen aan regeringen in de landen.

 

Wilt u ook meepraten over de Stelling van de dag? Neem dan een abonnement op Elsevier Weekblad. U kunt een reactie op de site plaatsen als u abonnee bent.