Bij een bezoek aan het Amerikaanse oorlogskerkhof Margraten bij Maastricht word ik altijd getroffen door een ogenschijnlijk detail. Namelijk de korte tijdspanne tussen de geboortedatum en de sterfdag zoals weergegeven op het witte kruis van ieder van hen die daar ligt.
Neem bijvoorbeeld Alvin Johnson uit South Carolina. Omgekomen op 2 maart 1945, op negentienjarige leeftijd.
Het verhaal van 51 gesneuvelde AmerikanenVan de meer dan 10.000 militairen op de Amerikaanse begraafplaats in Margraten hebben er bijna 6.000 een gezicht gekregen. Elsevier Weekblad koos er vijftig, uit elke huidige Amerikaanse staat één, plus één uit Washington D.C. Lees hier de levensverhalen van Alvin Johnson en 50 andere gesneuvelde Amerikanen.
Voor zijn achttiende verjaardag
Voor hem en deze duizenden andere Alvin Johnsons geldt dat hij nooit samen met zijn highschool sweetheart naar een film met Fred Astaire heeft kunnen kijken of met haar mogen dansen op de muziek van Glenn Miller. Wellicht werd Alvin Johnson strikt opgevoed en mocht hij voor zijn achttiende verjaardag die leuke dingen niet doen.
Eens achttien, werd hij opgeroepen en was het van pretjes nog niet gekomen. Het zou er nooit meer van komen, want op 2 maart 1945 sneuvelde hij, duizenden mijlen verwijderd van South Carolina.
Onbezorgde jeugd
Op 4 mei denk ik altijd aan de duizenden kleine pleziertjes die het begin van het leven zo aangenaam maakten voor mijn leeftijdgenoten en mijzelf (1942), en die ons zo moeiteloos in de schoot werden geworpen.
Maar jongens als Alvin Johnson hebben daarvan nooit geweten. Zij waren al dood. Dood opdat wij onbezorgd plaatjes van filmsterren die bij de kauwgum zaten konden inplakken.
Wilt u wekelijks het laatste nieuws over Amerika ontvangen? Meld u dan aan voor onze nieuwsbrief van American Dreamers!