Ben Wormmeester (27). Is accountmanager, woont in de stad Groningen. Vierde met zijn vriendin Sandra vakantie in Turkije.
‘Toevallig heb ik afgelopen weekend mijn verjaardagsfeest gehad, en dan komt Turkije nog wel eens ter sprake. Of als je aan het eten bent met vrienden. Het is een goed verhaal op een verjaardag.’
‘Wat de meeste indruk op ons heeft gemaakt, was het feit dat je het meekreeg op het nieuws dat die staatsgreep er was, toen wij ’s avonds in het hotel zaten. Dat was in Istanbul en Ankara, helemaal aan de andere kant van Turkije. En dat je ’s avonds gaat slapen, en je kijkt naar BBC en je ziet die tanks.. Je denkt dat je veilig zit in Marmaris. Ik kreeg ’s avonds berichtjes van mijn broer uit Nederland: “Hee, alles in orde daar, want er is een staatsgreep gaande.”’
‘’s Nachts werd ik wakker gemaakt door Sandra, toen een helikopter boven het hotel hing. Ik ging toen direct op Twitter opzoeken wat het kon zijn en ik las “Erdogan verblijft in Marmaris”. Toen viel alles wel op zijn plek.’
Na het brandalarm kwam een handgranaat
‘Dat het brandalarm afging, dat was het meest angstige moment. Dat klinkt heel gek, want daarna pas werden alle kogels afgevuurd. Dit is wel echt menens, dacht ik. Volgens mij zei ik toen tegen mijn vriendin: “Hij zit hier, hij is in Marmaris.” Maar wij wisten niet dat hij in ons resort zat. Later kun je wel dingen terughalen. Die avond dat wij in ons hotel kwamen, stond er superveel politie rond ons hotel. Later hoorden wij dat sommigen wel wisten dat hij er zat. Beveiligers liepen er rond met oortjes.’
‘We zaten wel in een redelijk luxe hotel, maar ik dacht toch: “Hij kan toch wel wat luxers vinden.” Pas de dag erna hoorden we dat hij in ons resort zat. Buiten de lobby van ons hotel had je een park met allemaal Landall-achtige huisjes waar veel gezinnen in zaten en daarachter stond die villa. Ik denk al met al twee voetbalvelden verwijderd van ons hotel. Misschien tweehonderd meter. Het was wat heuvelachtig, dus de villa lag wat verscholen. De dag erna zijn we ook wezen kijken, je kon tot vier of vijf meter komen. Ik heb nog een kogelhuls meegenomen. Die militairen waren ’s nachts vanaf het strand het resort opgegaan om hem te zoeken. Je kon ook zien dat die huisjes waren beschoten.’
‘Nadat het brandalarm afging, ben ik naar beneden gegaan, maar in de lobby was niemand. Toen ging er een harde knal af en dat bleek een handgranaat te zijn, op dertig, veertig meter buiten het hotel. Daarna begon de hele film, het geschiet. Ik ben toen weer naar boven gegaan.’
Lees hier de unieke reconstructie van een lange nacht vol geweld: Plots zit je midden in de Turkse staatsgreep
Het kwam steeds dichterbij
‘Wij zaten op de vijfde, op de hoek, dus het dichtst bij waar het zich allemaal afspeelde. Je hoorde het geschiet, en je hoorde dat het dichterbij kwam. Maar ook van de andere kant, vanaf de straat. Daar zijn ook doden gevallen. Ik filmde het schieten wel, maar je ziet niks. Maar het kwam steeds dichterbij. Op een gegeven moment naderde er een helikopter en die filmde ik. Het werd alweer wat licht en toen zag ik iemand uit de helikopter op het resort schieten. Dat was op honderd, hondervijftig meter. Toen zijn we naar beneden gegaan, zijn we op de gang gaan staan en hebben een tijd gewacht. Daar stonden heel veel mensen te wachten. Ook veel mensen uit Turkije, die nog veel meer aangeslagen waren.’
‘Het personeel was geschrokken, maar ze mochten er duidelijk niks over zeggen. Veel gasten zeurden dat ze niet waren geïnformeerd. In de hal werd wel water gebracht. Wij waren ook wel geschrokken, maar je bent steeds bezig met wat er gaat gebeuren. Sandra had meteen tassen en de paspoorten gepakt. Je moet immers misschien wel ineens het hotel uit. Ik heb ook vaak gezegd: doordat zij zo nuchter en relaxed was, ben ik dat ook.’
‘Daarna zijn we weer naar boven gegaan. We zijn rond half zes gaan slapen. Dat lukte wel. De dag erna was alles prima, alsof er niets was gebeurd. ’s Ochtends zijn eerst gaan kijken in de lobby, daar stonden heel veel mensen die wilden weten wat er aan de hand was. Er zijn heel veel mensen vertrokken.’
‘Je zag dat een raam kapot was, kogelgaten in de muur. Er was niet heel veel politie, maar een paar busjes en wat mensen die dingen aan het onderzoeken waren. Ik zei nog tegen mijn vriendin: als er in Nederland een “normale” moordaanslag is, dan wordt dat beter onderzocht dan hier een moordaanslag op de president.”’
‘Wij zijn gewoon nog vijf dagen gebleven. De kans dat Erdogan terug zou komen, was nihil. En de kans dat het dan nog eens zou gebeuren, was nog kleiner. Sommige mensen met kinderen wilden weg en dat kan ik wel begrijpen. Die zaten bijvoorbeeld in die huisjes op de route van die militairen naar het hotel. Een Engelsman met wie wij contact hadden, had drie uur lang op de grond gelegen in zijn vakantiehuisje en zag bebloede militairen zijn huis binnenstrompelen. Dan ben ik blij dat we veilig op ons balkon stonden.’
‘Wij wonen vlakbij Martiniplaza in Groningen, waar vaak de traumahelikopter overvliegt. Dat was in het begin wel gek als je die hoorde. Dan werden we er wel aan herinnerd.’
Er zijn meer Nederlandse ooggetuigen van de staatsgreep in Turkije. Lees hier hoe zij deze heftige nacht hebben beleefd.