Vier vragen over groeiend aantal internationale ruzies van de regering-Trudeau.
Welke landen zijn boos op Canada?
Allereerst Saudi-Arabië. In een tweet afgelopen augustus vroeg minister van Buitenlandse Zaken Chrystia Freeland om de vrijlating van twee Saudische bloggers. De Saudische regering eiste excuses, premier Justin Trudeau weigerde. De Canadese ambassadeur moest weg, directe lijnvluchten naar Toronto werden gestaakt en een lucratieve wapendeal werd opgeschort. IJzig is ook de relatie met Washington, vanwege Amerikaanse importheffingen. Op de G7-top in juni zei Trudeau dat Canada ‘niet met zich laat sollen’. Trudeau is ‘oneerlijk en zwak’, tweette president Donald Trump, die zijn handtekening onder de slotverklaring introk. En Peking tot slot is furieus omdat Canada – op Amerikaans verzoek – begin december huisarrest oplegde aan Meng Wanzhou, topvrouw van telecomgigant Huawei. Sindsdien zijn in China al zeker dertien Canadezen opgepakt.
Vanwaar de zendingsdrang?
Lees ook het artikel de premier van politieke correctheid: de capriolen van Trudeau
De knappe en idealistische Justin Trudeau (nu 47) werd bij zijn aantreden al bejubeld als ‘politieke rockster’. Sinds Trump presenteert hij zich nog nadrukkelijker als diens tegenpool. Niet isolationisme en eigenbelang, maar vrouwenrechten zijn leidend in het Canadese buitenlandbeleid. Vorig jaar ketste een handelsakkoord met China af omdat Trudeau hierin per se een bepaling over gendergelijkheid wilde opnemen.
Zijn de Canadezen nog altijd blij met hun regering?
Uit peilingen blijkt dat Trudeau en zijn kabinet weliswaar niet meer zo populair zijn als bij aanvang van zijn premierschap, maar hij ligt nog wel op koers om de verkiezingen in oktober te winnen. Tegelijk vindt de conservatieve oppositie en een deel van de pers dat het adagium ‘de wereld heeft meer Canada nodig’ naïef is en niet de nationale belangen dient. The Globe and Mail schreef: ‘Als autoritaire regimes gaan terugslaan, zal grote broer de Verenigde Staten ons niet meer automatisch verdedigen. Wat doen we dan?’
Zal Trudeau zijn toon matigen?
Dat is niet erg waarschijnlijk. Trots verklaarde de premier op 11 januari dat de achttienjarige Rahaf Mohammed al-Qunun, die tot woede van de Saudische regering haar land en familie naar Thailand was ontvlucht, asiel krijgt in Canada. ‘Wij zullen altijd opkomen voor mensenrechten en vrouwenrechten wereldwijd.’