De drie blunders van Vladimir Poetin

Keer op keer kreeg Vladimir Poetin zijn zin, maar nu heeft de Russische president zijn hand overspeeld.

In mei 2000, nog maar net president, liet Poetin pro-Russische handlangers in Tsjetsjenië valse-vlag-operaties uitvoeren en maakte hij van Grozny volgens de Verenigde Naties ‘de meest verwoeste stad ter wereld’. Zogenaamd om islamitische terroristen uit te schakelen, feitelijk om Tsjetsjenië in te lijven. De wereld sprak zijn afschuw uit, Poetin trok zich er niets van aan.

In 2008 beschoten Poetins handlangers in Zuid-Ossetië Georgische dorpen. Toen het Georgische leger reageerde, viel het Russische leger aan. Poetin accepteerde de Franse president Nicolas Sarkozy als bemiddelaar. Sindsdien bezit hij Zuid-Ossetië en Abchazië als springplank voor acties in Georgië.

In 2014 annexeerde hij het Oekraïense schiereiland de Krim. Ook liet hij separatisten in Donetsk en Loehansk een oorlog beginnen tegen het Oekraïense regeringsleger. Poetin aanvaardde bondskanselier Angela Merkel als vredesduif. De Minsk-akkoorden kwamen erop neer dat hij drie happen uit Oekraïne nam.

In 2015 mengde hij zich in de Syrische burgeroorlog aan de zijde van Bashar al-Assad. Poetin zette het luchtwapen in, stuurde duizenden grondsoldaten en instrueerde het Syrische leger. De Amerikaanse president Barack Obama voorspelde dat Poetin hier zijn ‘Vietnam’ zou vinden. Maar hij trok aan het langste eind. Assad hield stand, sindsdien als Poetins zetbaas in het Midden-Oosten.