Hoe de Engelsen het wél lukte hooliganisme aan te pakken

Na het tweede doelpunt, kort voor het laatste fluitsignaal, ging het mis. De doelman van Lower Breck had genoeg van het aanhoudende getreiter van de Mossley-supporters achter zijn doel en zocht de confrontatie. Wat volgde was een vechtpartij, waarna de scheidsrechter besloot de bekerwedstrijd tussen de amateurclubs uit Groot-Manchester en het noorden van Liverpool bij een 2-0 stand te staken. Thuisclub Mossley, bijgenaamd The Lilywhites, kon na deze replay – en streekderby – op een lome zomeravond in 2021 ongestraft doorbekeren naar de tweede voorronde van de FA Cup, de oudste bekercompetitie ter wereld.

Het surreële tafereel staat me nog goed bij. In de voorbije tien jaar heb ik een paar honderd wedstrijden in het Engelse voetbal bijgewoond, en dit was voor het eerst dat ik crowd trouble mocht aanschouwen. Als jonge Ajax-supporter in de jaren tachtig heb ik het nodige hooliganisme meegemaakt, maar bij talrijke bezoeken aan Stamford Bridge, Old Trafford, The Den, Wembley, Selhurst Park, Anfield en andere stadions op het eiland bleef ik gevrijwaard van wat ooit bekend stond als The English Disease. Tot aan dat bezoek aan een klein stadion met idyllisch uitzicht op het heidegebied Saddleworth Moor.