Het is de onderhandelaars in Wenen gelukt een akkoord te bereiken over het nucleaire programma van Iran. Dinsdagochtend gaan de onderhandelaars nog een keer rond de tafel voor een beslissende eindvergadering.
Deadline na deadline verstreek de afgelopen weken, zonder dat er een definitief akkoord werd bereikt. In april was er al een principe-akkoord en op basis daarvan gingen de onderhandelaars verder met elkaar in gesprek.
Akkoord
‘Het harde werk is beloond en we hebben een akkoord. God zegen onze bevolking,’ zegt een ingewijde tegen persbureau Reuters.
De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, China, Rusland en Duitsland – de zogenoemde P5+1 – willen dat Iran het nucleaire programma beperkt. In ruil daarvoor worden internationale sancties tegen het land teruggeschroefd.
Volgens bronnen komen de ministers dinsdagochtend nog een keer bij elkaar en volgt later vandaag een persconferentie in Wenen. Naar verwachting zullen de Iraanse minister Mohammad Javad Zarif en EU-buitenlandchef Federica Mogherini een verklaring voorlezen.
Sancties
In het akkoord is onder meer vastgelegd dat inspecteurs van de Verenigde Naties toegang krijgen tot alle ‘verdachte’ terreinen. Waarover zijn de landen het nog meer eens geworden?
* Iran moet zijn nucleaire capaciteit voor ongeveer tien jaar stilleggen.
* Economische sancties worden in ruil daarvoor geschrapt.
* Mocht Iran zich niet houden aan de regels, dan worden de sancties opnieuw ingevoerd.
* Iran moet uitleg geven over pogingen voor het ontwikkelen van een nucleair wapen.
* Het is de bedoeling dat in de eerste helft van 2016 de eerste stappen, van beide kanten, worden gezet.
Israël
Het akkoord zal tegen het zere been stoten van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Iran heeft diverse keren gedreigd Israël van de kaart te vegen en volgens Israël valt er niet te onderhandelen met Iran.
In april zei Netanyahu al over het principe-akkoord dat dat een ‘bedreiging voor het voortbestaan van Israël’ is. ‘Deze deal legitimeert het nucleaire programma van Iran, stimuleert de Iraanse economie en het laat de agressie van Iran stijgen in het Midden-Oosten en daarbuiten.’