In Europa was Polen de afgelopen jaren politiek melaats. Maar dankzij de oorlog in Oekraïne hebben de Polen zich van een heel andere kant laten zien, schrijft Robbert de Witt. Is dat besef al doorgedrongen tot Den Haag?
Voor Fransen en Duitsers is er vermoedelijk maar één ding erger dan dat een Amerikaan hun de les leest: dat een Amerikaan zijn schouders ophaalt en zegt dat Frankrijk en Duitsland er niet meer toe doen.
Welbeschouwd deed Donald Rumsfeld dat, twintig jaar geleden. De Amerikaanse minister van Defensie was al niet geliefd, als rechterhand van de eveneens verachte Republikeinse president George W. Bush. Tijdens een bezoek aan Praag op 24 januari 2003 vroeg een journalist aan Rumsfeld wat hij vond van de weerstand in Europa tegen de oorlog in Irak. Ach, zei Rumsfeld, je bedoelt Frankrijk en Duitsland? ‘Ik denk dat dat het “Oude Europa” is.’ Oost-Europese landen daarentegen zag hij als het ‘nieuwe Europa’. Hij doelde nadrukkelijk ook op Polen. Als grootste van de nieuwe NAVO-landen, geldt Polen in Washington als een cruciale bondgenoot.
Robbert de Witt is adjunct-hoofdredacteur bij EW. Hij schrijft wekelijks een column over mondiale ontwikkelingen en de gevolgen ervan voor Nederland en Europa
Polen bewoog zich in de verkeerde richting
In Europa was Polen de afgelopen jaren politiek juist melaats. Dat land bewoog zich immers – net als Hongarije – in de verkeerde richting, weg van vrijheid en democratie. Het gemorrel aan de onafhankelijke rechtspraak en het inperken van de media zijn ook een vuile vlek op het blazoen van deze landen die zich zo bewonderenswaardig hadden bevrijd van het communisme.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout