Na de dodelijke aanval op Amerikaanse soldaten zint president Joe Biden op vergelding. De president wikt en weegt hoe hij proportioneel kan terugslaan, schrijft Victor Pak.
Met buitenlands beleid win je geen Amerikaanse verkiezingen, maar je verliest ze er wel mee. Dat leert de Iraanse gijzelingscrisis. Geen president wil zo machteloos ogen als president Jimmy Carter in 1979 en 1980, toen het vijandige regime in Teheran tientallen Amerikanen 444 dagen in de ambassade gijzelde.
De populariteit van Democraat Carter verdubbelde aanvankelijk: het rally-round-the-flag-effect. De Amerikanen bekommerden zich om hun landgenoten, en gingen ervan uit dat de president zijn uiterste best deed om hen te bevrijden. Maar toen resultaten uitbleven, sloeg de steun om in kritiek. Van ingrijpen kwam weinig terecht. Carter oogde onmachtig en zou later de verkiezingsstrijd verliezen van de Republikein Ronald Reagan.
Lees ook: Onbegrijpelijk dat EU-landen de strijd tegen de Houthi’s mijdenNet als Carter wordt huidig president Joe Biden uitgedaagd door het ayatollah-regime. Door Iran gesteunde rebellen vielen met een drone een Amerikaanse legerbasis aan op de grens tussen Jordanië en Syrië. Drie Amerikaanse soldaten kwamen om, veertig anderen raakten gewond.
Reactie laat op zich wachten
Biden en zijn minister van Defensie Lloyd Austin zworen wraak. Maar een week na de aanval is die er nog niet. De president wikt en weegt hoe hij proportioneel kan terugslaan. Het leger presenteerde diverse plannen. Biden dient elk risico af te wegen.
Iran houdt de Rode Zee in zijn greep via de Houthi-rebellen in Jemen, die raket- en drone-aanvallen uitvoeren op westerse transportschepen. De kans op escalatie is levensgroot. Dan heeft Biden veel te verliezen. De Rode Zee is een cruciale route voor Amerikaanse transportschepen, waarvan sommige deze doorgang naar het Suezkanaal nu al mijden. Wordt de route nog gevaarlijker, dan stijgen de verzekeringspremies en zullen meer schepen omvaren. De rekening zal niet in de laatste plaats bij de Amerikaanse kiezer terechtkomen.
Blijft vergelding uit, dan zwicht de president in een cruciaal verkiezingsjaar voor de terreur uit Teheran.