Pieter Waterdrinker (62) is een kwart eeuw schrijver. De geschiedenis roffelt op de deur, maar waar blijft de urgentie in de literatuur?
Vijfentwintig jaar schrijver is Pieter Waterdrinker (62) dit jaar, geen geringe prestatie. Hij woont tegenwoordig in Frankrijk, maar voor de feestelijkheden is hij overgekomen naar zijn geliefde stek, het Amsterdamse Ambassade Hotel. Op tafel ligt iets dat lichte bevreemding wekt: het dunste, kleinst uitgevallen boek uit zijn loopbaan, Citroenkip op zondag: anekdotische herinneringen aan zijn jeugd in Zandvoort, verluchtigd met huiselijke, Russische recepten van echtgenote Julia Klotchkova.
Het stormachtige jubileum van Pieter WaterdrinkerEW Waarom viert u zo’n mijlpaal met een kookboek, terwijl u en uw vrouw nota bene ontheemd zijn, verdreven van huis en haard in Rusland?
Pieter Waterdrinker: ‘Deze novelle, noem het voor mijn part een niemendalletje, is er per ongeluk gekomen. Mijn vorige twee boeken, Biecht aan mijn vrouw en Van huis en haard, schreef ik ook al noodgedwongen buiten Rusland; door de oorlog met Oekraïne wilden we niet meer in Petersburg blijven wonen. Dat proza had een zwaarmoedige toon door mijn gepieker over de huidige wereld. Zoiets kan brandstof opleveren voor een grote nieuwe roman, maar in dit geval remde het mij. Julia raakte ook gedeprimeerd, ze was voor de oorlog begonnen een boek te schrijven met Russische recepten. Daar stopte ze mee, ze dacht dat met die oorlog niemand nog op iets Russisch zat te wachten. Ik wilde ons oppeppen, nam wat van haar recepten op in de hoop dat ze haar boek gaat afmaken.’ Hij grinnikt: ‘Zie het als therapie.’ En even later: ‘Ik ga mezelf niet voor zo’n jubileum op een stoel hijsen, de uitgever wilde dat per se vieren.’
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?