Het is heel leuk om bij anderen naar binnen te kijken, om te zien hoe zij hun huis inrichten, vindt Liesbeth Wytzes. Maar het is wel een beetje jammer dat veel mensen elkaar naäpen. Steeds zie je dezelfde zaken terugkomen, zoals nu de afbeelding van hele grote gezichten.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
Een van de vele mooie dingen van de Nederlandse volksaard, ervan uitgaand dat die er is, is de openheid waarmee het interieur aan iedere passant wordt getoond. Gordijnen open en naar binnen kijken, dat doen we graag en vinden we leuk, het is al heel vaak opgemerkt.
Wel een beetje in het geniep kijken
Een verklaring voor die openheid is dat de Nederlander graag laat zien wat hij thuis heeft staan, en zo ook aantoont dat hij niets te verbergen heeft. Dat laatste is natuurlijk onzin, maar goed. Iedereen kijkt graag even binnen bij een ander, maar wel een beetje in het geniep. Je gaat niet uren in de tuin van je buren, met de neus tegen het raam gedrukt, naar binnen staren. Dan zou je al snel met gierende sirenes worden afgevoerd.
Daarom snap ik heel goed dat veel mensen in Enschede nogal verbaasd waren toen bleek dat ze, ter beoordeling van de WOZ-waarde van hun huis, foto’s van het interieur aan hun gemeente moesten sturen. In deze ‘pilot’ door het Gemeentelijk Belastingkantoor Twente werd specifiek om afbeeldingen van badkamer, keuken en wc gevraagd. Het viel bepaald niet in goede aarde.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Er zijn grenzen aan wie bij je binnenkijkt
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout