‘Het contragewicht moet in beweging blijven’

‘Na het dragen leg ik mijn mechanische horloge altijd terug in deze horlogewinder’. Foto: Guido Benschop

‘Elke dag doe ik een ander horloge om. In totaal heb ik er zes. Eén daarvan is mechanisch en de rest draait op batterijen.

‘Mijn mechanische horloge heeft binnenin een contragewicht dat ervoor zorgt dat een veer wordt gespannen als je je pols beweegt. Die aangespannen veer laat de klok lopen. Het contragewicht is een groot onderdeel van het loopwerk: het beslaat de helft van de kast.

‘Ik zocht naar iets wat de ­beweging van mijn pols imiteert op momenten dat ik het horloge niet draag. Op internet ben ik op zoek gegaan naar een apparaat dat mijn horloge afwisselend in verschillende standen brengt.

‘Na het dragen leg ik hem altijd terug in deze horlogewinder’

‘Via Amazon stuitte ik al snel op dit apparaat van het Chinese merk Liusing. En de prijs viel mee: 35 euro. Nu hoef ik mijn horloge niet meer de hele tijd om te houden. Na het dragen leg ik hem altijd terug in deze horlogewinder. Dat moet ook wel, want anders ontspant de veer op den duur en dan loopt hij niet meer. De tijd moet je dan opnieuw instellen. Ik was verrast toen ik zag dat het apparaat ook met mijn betaalbare horloge werkt.

Johannes J. Groenendijk (70)

Bosbouwkundigingenieur

 

Aankoop: Horlogewinder

Prijs: € 35

‘Uurwerken zijn erg gevoelig, ze worden vaak met de hand geassembleerd. De raderwerken worden tot op de milliseconde afgesteld. Als ergens één tandje afbreekt, is het horloge kapot.

‘Klokmechanismen zijn gebaseerd op de fascinerende principes van het slingeruurwerk. Die werden eeuwen geleden ontdekt. Zulke eeuwenoude vondsten komen nog steeds voor in het dagelijks leven, zonder dat we dat eigenlijk door hebben of erop letten.

‘Ik draag mijn horloges elke dag en ze moeten dus goed werken’

‘Het is me om de technologie in algemene zin te doen. Het mechaniek interesseert me. Ik draag mijn horloges elke dag en ze moeten dus goed werken, maar ik geef er niet te veel geld aan uit: ik ga liever voor duurzaam dan voor duur. Ik heb het idee dat mijn mechanische horloge niet fantastisch werkt, zoals de dure horloges van de bekende merken. Hij loopt niet bijster lang door nadat ik hem heb afgedaan. Dat betekent dat hij zoveel mogelijk in beweging moet blijven.

‘Mijn klok hoeft ook niet volledig accuraat te zijn: ik kijk niet naar de cijfers op de wijzerplaat, de stand van de wijzers zegt mij genoeg. Ik wil ongeveer, door mijn wimpers heen, kunnen zien hoe laat het is.

‘In Afrika werkte ik aan ­herbebossingsprojecten. De afstand tussen jonge boompjes bepaalde ik door stappen van ongeveer een meter te zetten. Net als bij mijn horloge geldt daarbij: de methode is niet honderd procent nauwkeurig, maar wel effectief.’