Het oude bestuur van Imtech was geobsedeerd door omzet- en winstgroei, maar verzuimde na te gaan of die winsten ook zorgden voor een gezonde kaspositie.
Bestuurders en commissarissen van Imtech hebben sinds 2013 als leeuwen gevochten voor het voortbestaan van de technisch dienstverlener. Afgelopen week was uitstel van betaling onvermijdelijk. Er was acute geldnood, en de banken waren niet bereid 75 miljoen euro extra krediet te verstrekken.
Het is te simpel om te stellen dat het bedrijf over de kop ging door enkele sjoemelende managers die een megalomaan pretpark in Polen ontwikkelden. Imtech ging ten onder door een decentraal bestuursmodel zonder controle. Honderd managers waren bezig met 27.000 projecten. Dan gaat er onvermijdelijk iets goed fout, je weet alleen niet waar en wanneer.
Het oude bestuur, geleid door René van der Bruggen, was geobsedeerd door omzet- en winstgroei, maar verzuimde na te gaan of die winsten ook zorgden voor een gezonde kaspositie. Als winsten groeien, maar cashflows stagneren, is dat een indicatie voor geknoei met cijfers. Voormalig president-commissaris Kees van Lede vond de gebrekkige organisatie en controlesystemen ‘onthutsend’.
Topman Gerard van de Aast was twee jaar crisismanager, maar had te weinig tijd om de fundamentele problemen aan te pakken. De bewindvoerders mogen zich nu richten op een doorstart van de gezonde delen.
Elsevier nummer 33, 15 augustus 2015