Thomas Hertog schreef een boeiend boek over de periode dat hij nauw samenwerkte met kosmoloog Stephen Hawking.
Nee, op het eerste gezicht waren de verschillen tussen Thomas Hertog en Stephen Hawking groter dan de overeenkomsten. De eerste is de 48-jarige mediagenieke jeune prince van de theoretische natuurkunde, gezegend met helderblauwe ogen en een vleug rock-’n-roll. De tweede was het door de neurologische aandoening ALS tot rolstoel en spraakcomputer veroordeelde Britse genie dat de kosmologie op haar kop zette met nieuwe ideeën over de oerknal en zwarte gaten.
Maar Hawking (1942-2018) zag eind jaren negentig de potentie van de net afgestudeerde Vlaming, en ontbood hem in zijn werkkamer aan de University of Cambridge. In dat victoriaanse gebouw, met boeken overal en een krijtbord vol formules, stond Hertog plots oog in oog met de ernstig gehandicapte wetenschapper wiens verbijsterend heldere gedachten werden verwoord door een robotstem.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout