Ook voor controversiële ideeën moet ruimte zijn op universiteiten, vindt de Leidse rector magnificus Carel Stolker. Hij wil stevig debat. Elsevier Weekblad liep maanden met hem mee en zag hoe hij gestalte geeft aan zijn missie: radicale meningsvrijheid.
Goedgeluimd en enigszins geïmponeerd betreden PVV-Tweede Kamerlid Harm Beertema en zijn medewerker op een warme middag in april de kamer van Carel Stolker (64). De rector magnificus van de Universiteit Leiden staat al op ze te wachten in het ruime vertrek, dat uitkijkt op het Rapenburg. Beertema, onderwijswoordvoerder van de PVV-fractie, komt praten over het toenemende aantal buitenlandse studenten in Nederland. Zeer onwenselijk, vindt Beertema (66), ook gezien de opmars van het Engels als academische voertaal.
Carel Stolker
Geboren op 23 juni 1954 in Leiden
1974 Studie rechten, Rijksuniversiteit Leiden
1979 Docent privaatrecht, Leiden
1988 Promotie in Leiden op proefschrift over medische aansprakelijkheid
1991 Docent University of California in San Francisco
1997 Hoogleraar privaatrecht, Leiden
2005 Decaan rechtenfaculteit, Leiden
2013-heden Rector magnificus, Leiden
Stolker is tevens rechter-plaatsvervanger in Haarlem en raadsheer-plaatsvervanger in Den Bosch. Hij is getrouwd en heeft drie dochters.
Beertema is verheugd dat hij mag langskomen bij de oudste universiteit van Nederland. ‘U bent de enige rector die ons uitnodigt,’ zegt hij, en kijkt eens rond. ‘En dan ook nog op de mooiste universiteit: die van Paul Cliteur en Afshin Ellian.’ Beide islamkritische rechtsgeleerden liggen goed bij de PVV. Stolker lacht en strijkt over zijn universiteitsdas. ‘Nou,’ zegt hij, ‘we hebben hier nog wel wat anderen rondlopen hoor.’ Tevreden lopen de PVV’ers een uurtje later naar buiten. De zonnebril gaat op, hun klacht is gehoord.
Dat uitgerekend de Leidse rector tijd maakt voor een parlementariër van de PVV, is geen toeval. Als geen andere Nederlandse universiteitsbestuurder opent Stolker de poorten van zijn academie voor alle denkbare opvattingen, dus ook voor omstreden geluiden van de politieke flanken. Als hij íets niet wil, is het een universiteit met alleen denkers met gangbare ideeën die gelijkgestemden om zich heen verzamelen.
Radicale meningsvrijheid niet vanzelfsprekend
Stolker is ook niet van zins zijn universiteit ten prooi te laten vallen aan een trend die oprukt in de Angelsaksische wereld. Daar ontmoeten controversiële – lees: ‘rechtse’ – wetenschappers en sprekers soms zo veel weerstand dat universiteiten hen maar liever weren. In veel andere steden, ook Nederlandse, gaat het debat verloren in het streven de universiteit in te richten als behaaglijke plek voor iedereen, een safe space, waar studenten en ook docenten niet worden geconfronteerd met opinies en feiten die ze als kwetsend kunnen ervaren. De Leidse rector laat zich daarentegen leiden door een geheel andere missie: radicale meningsvrijheid.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout