Huldiging was volksfeest waar Rotterdam naar snakte

Rotterdam juicht voor Feyenoord Foto: ANP

Om 7.00 uur stonden de eerste vroege vogels, of de doorzakkers van gisteren al te dringen om op de Coolsingel te komen. Op het bordes van het Stadhuis zouden daar om 12.00 uur de helden verschijnen die Feyenoord na 18 jaar ondragelijk wachten kampioen hebben gemaakt.

‘Eindelijk hoeven kinderen het niet meer van hun ouders of opa en oma te horen hoe het was, maar kunnen ze het zelf meemaken,’ zei clubicoon en spreekstalmeester Peter Houtman.

Overvolle Coolsingel

Rond 10.00 uur was de Coolsingel al helemaal vol en sloot de politie het gebied rond het stadhuis hermetisch af. De duizenden fans stroomden door naar omliggende pleinen waar grote schermen waren opgehangen. Rond 11.00 riep de politie mensen op niet meer naar de stad te komen.

Het was tegen dovemansoren gericht. Volgens de politie waren het er 150.000, maar het voelde als miljoenen. Gio van Bronckhorst en z’n mannen hebben Rotterdam doen veranderen in een tweedaags openluchtfestival. Geen festival voor hipsters, maar voor jong, oud, wit, zwart én rood. Voor arm en rijk. Een festival voor iedereen. Waar de corpsbal met mat in de nek de halfnaakte hooligan huilend om de hals vliegt. Beiden verbonden door dat ene woord.

[tweet_box design=”box_03″ float=”none”]Het feest had de massaliteit van Koningsdag, maar het kameraadschap van Oud en Nieuw[/tweet_box]

Ceremonie was anti-climax

Het feest had de massaliteit van Koningsdag, maar het kameraadschap van Oud en Nieuw waar het heel normaal is om wildvreemden op straat te begroeten. Bovendien heerste bij iedereen de verantwoordelijkheid om er een vrolijk feest van te maken, alsof het voor ieders eigen verjaardag betrof. Die mix resulteerde in een volksfeest waar de stad al die jaren zo naar snakte.

Dat lang niet iedereen de ceremonie op het bordes kon volgen, kon het feest niet verstoren. De ceremonie was kort en bijna een anti-climax. Alleen aanvoerder Dirk Kuijt en coach Gio kwamen aan het woord. Ingetogen als altijd wenste Gio iedereen een mooi feest toe, waarop de pompende happy hardcore-beats die onlosmakelijk met Feyenoord verbonden zijn weer over de menigte heen schalden. Een mooi feest werd het.