Philip van Tijn: Hoekstra voorgedragen en niet Kaag, dat lijkt op een wraakactie van Rutte

Sigrid Kaag was voor deze en gene de gedoodverfde opvolger van Frans Timmermans als Europees Commissaris – en anders wel een andere klimaatexpert van D66. Maar maar tot veler verbazing werd afgelopen week Wopke Hoekstra naar voren geschoven. Philip van Tijn vermoedt dat premier Mark Rutte de voordracht voor Kaag verhinderde omdat hij nog een appeltje met haar te schillen had.

Wopke Hoekstra maakt een behoorlijke kans om Eurocommissaris te worden. Op dit moment is hij niet meer dan de door Nederland voorgedragen kandidaat. Eerst moet voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen hem nog keuren en dan het Europees Parlement. Dat eerste zit wel goed, want onze Mark is wereldkampioen vóórkoken, Wopke is partijgenoot van Ursula en de laatste heeft, wordt gefluisterd, laten weten dat een vrouwelijke kandidaat geen voorkeur heeft.

Von der Leyen, die als moeder van zeven kinderen een glanzende carrière, met verschillende ministerschappen had en heeft, hoeft geen lippendienst aan diversiteit te tonen en ik denk – eerlijk gezegd – dat ze Mark in vertrouwen heeft toegefluisterd dat ze 13 vrouwen van de 27 EU-commissarissen wel genoeg vindt.

Elke EU-lidstaat telt één commissaris. Rekenkundige eerlijkheid, om macht van de grote landen in te dammen. En zo hebben de drie Baltische Staten (Estland, Letland, Litouwen) dus drie commissarissen bij ruim zes miljoen inwoners en Malta bij 540.000 en Duitsland elk één bij 83 miljoen. (Al weet je bij Malta niet hoeveel paspoorten inmiddels voor veel geld zijn uitgereikt aan oligarchen en ander onguur volk).

Omdat Frans Timmermans in eigen land links aan de macht wil helpen, komt zijn plek in Brussel dus vrij. Al is dat maar voor een jaar, want volgend jaar zijn er Europese verkiezingen. En of het een leuk jaar wordt, is maar de vraag. In Brussel heerst bijna medelijden met degene die de erfenis van Franske mag beheren. Wat dat betreft is een jaar misschien precies goed.

Toen de onvergetelijke Eberhard van der Laan stierf, nam Jozias van Aartsen energiek en met verve, maar ook met terughoudendheid en bescheidenheid de functie van (interim)burgemeester van Amsterdam op zich, met als doelstelling te zorgen dat het stadhuis en Amsterdam eraan zouden wennen dat een stad zonder Eberhard toch nog kon. En om de weg te effenen voor de definitieve opvolger. Deze, Femke Halsema, mag elke dag het zegenrijke werk van de wijze Jozias gedenken. Of zij dat doet, betwijfel ik.