Overheid maakt pechvogels van de ‘helden van de zorg’

Tijdens de eerste coronagolf was er luid applaus voor de dappere zorgmedewerkers. Maar degenen die daarna met langdurige klachten achterbleven, krijgen nu beschamend weinig waardering van de overheid, schrijft Bram Hahn.

In de eerste periode van de coronapandemie probeerden de meeste Nederlanders uit de buurt te blijven van mensen die besmet waren met het virus. Maar in veel beroepen was dat lastig. Denk bijvoorbeeld aan leraren of buschauffeurs.

Voor sommigen was het zelfs volstrekt onmogelijk. Zorgmedewerkers moesten juist dicht op het gevaar opereren en kwamen door hun werk als ambulancemedewerker, verpleegkundige in een ziekenhuis of zorgmedewerker in een verzorgingstehuis dagelijks veel in direct contact met mensen die het virus hadden en verspreidden. Vandaar het massale applaus voor de ‘helden van de zorg’ op 17 maart 2020, ook door onder anderen de koninklijke familie en premier Mark Rutte.

Overheid was traag met beschermingsmaterialen

Er was in die periode – grofweg heel 2020 – een groot gebrek aan goede beschermingsmaterialen, zoals veilige kleding en deugdelijke maskers. En áls ze er waren, werd soms van hogerhand bepaald dat ze niet nodig of zelfs niet toegestaan waren. Vaccinatie tegen het virus kwam pas begin 2021 op gang.

Veel zorgmedewerkers raakten besmet, een klein deel hield er langdurige klachten aan over, die inmiddels bekendstaan onder de parapluterm post-COVID-syndroom. Een deel van die pechvogels raakte zelfs (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt en was aangewezen op een ziektewet-uitkering. Wie na afloop daarvan nog altijd niet aan het werk kon, belandde in de WW.

Werkgevers zijn als eerste aan zet

Minister van Langdurige Zorg Conny Helder (VVD) verwees aanvankelijk naar de werkgevers. Op zich begrijpelijk: als je arbeidsongeschikt bent geraakt tijdens en misschien wel door je werk, is het met de werkgever dat je iets moet uitvechten, niet met de overheid. Maar er gingen al snel stemmen op om van overheidswege een aanvullende financiële tegemoetkoming te regelen voor deze groep, die wordt geschat op duizend mensen. Zeker omdat een aantal na twee jaar ziektewet uit dienst moest en geen arbeidsrelatie meer had met zijn oude werkgever.