Het is ‘bewezen’: Arib heeft heel wat tere zieltjes gekwetst

De rechter bepaalt over twee weken mogelijk dat het onderzoek naar Khadija Arib nooit, althans niet op deze wijze, had mogen plaatsvinden. Maar alle bagger is dan al uitgestort, schrijft Philip van Tijn. En over drie weken verdwijnt aanstichter Vera Bergkamp uit de Kamer.

Een voorzitter van de Tweede Kamer die over drie weken als voorzitter én als lid vertrokken zal zijn, een presidium dat lijkt op een kruiwagen met kikkers, brengt een rapport uit met als basis twee anonieme beschuldigingen over de vorige Kamervoorzitter, Khadija Arib. Intussen loopt een zogeheten procedure over de rechtmatigheid van het gisteren gepresenteerde onderzoek naar het gedrag van Arib. Over twee weken zal de rechter uitspraak doen, maar wat als de rechter bepaalt dat het onderzoek niet rechtmatig is? Een briefje van voorzitter Vera Bergkamp en het presidium aan alle betrokkenen, dat het onderzoek als niet gedaan en het rapport als niet geschreven dient te worden beschouwd?

Als gisteren de Dag van het Cynisme zou zijn geweest, zou de prijs zijn gegaan naar mevrouw Bergkamp – als niet toevallig ook net gisteren Iran ‘gekozen’ zou zijn tot voorzitter van de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties. Maar zeker een eervolle tweede plaats voor Vera!

Alles hangt van anonimiteit aan elkaar

De hele affaire hangt van ongerijmdheden aan elkaar. Het onderzoek was, als gezegd, op basis van twee anonieme klachten over het handelen van de Kamervoorzitter. Op grond daarvan zijn negentien getuigen gehoord, die natuurlijk ook anoniem zijn gebleven. Op grond daarvan kwam het bureau Hoffmann met een rapport dat geheim is gebleven en waarvan het presidium een samenvatting heeft gemaakt.