Raúl Castro kondigde de dood van ‘El comandante’ aan. Hij kon niet zelf in een lange onzinnige toespraak zijn eigen dood aankondigen. De dood discrimineert niet.
Fidel Castro tekende het leven van een aantal generaties Cubanen en niet-Cubanen. De totalitaire leider van het communistische Cuba is dood. Het is een vreugdevol feit dat deze totalitaire leider er niet meer is.
Toch wordt hij geromantiseerd door revolutionairen en Europese nihilisten die als zij onder Castro hadden geleefd, zelf in de gevangenis waren terechtgekomen.
De romantiek rond Castro is ronduit schandalig. Fidel Castro regeerde met ijzeren hand. Hij was geen gewone tiran. Dat waren generaal Pinochet en andere dictators. Fidel Castro was een totalitaire leider. Totalitaire tirannen zijn geen gewone despoten, omdat ze alle aspecten van het leven willen beheersen.
Speciale editieDe redactie van Elsevier brengt een speciale uitgave uit over de vrijdag 25 november 2016 op 90-jarige leeftijd overleden Fidel Castro. De uitgave kan nu hier worden besteld.
Castro moet je vergelijken met Stalin en Mao
Fidel kan slechts met zijn eigen categorie tirannen worden vergeleken: totalitaire leiders als Stalin, Brezjnev, Ho Chi Min, Mao, imam Khomeini et cetera.
Als een totalitaire tiran dood gaat, worden de mensen die een totalitaire opleiding en opvoeding hebben gehad, onzeker. Velen worden er zelfs verdrietig van.
Toen Stalin dood was, huilden zelfs zijn slachtoffers. Het zijn bijzondere leiders die daadwerkelijk alle aspecten van het leven en de ziel van de mens willen beheersen.
Castro leefde in grote luxe terwijl zijn volk leed
Terwijl het volk van Cuba leed onder zijn regime, leefden Castro en zijn kameraden onder buitengewoon luxe omstandigheden. Dat blijkt uit het boek van Reinaldo Sanchez, een van de lijfwachten van Fidel: The Double Life of Fidel Castro: My 17 Years as Personal Bodyguard to El Líder Maximo.
Het leven van een totalitaire leider wordt altijd geheim gehouden, terwijl de revolutionairen in Iran of Angola dachten dat Castro met de revolutie was getrouwd, had de grote leider al talloze vrouwen en kinderen.
Cuba deed datgene wat de Sovjet-Unie zelf rechtstreeks niet kon doen: het organiseren van proxyoorlogen en links terrorisme. Havana was lange tijd het centrum van het internationale terrorisme, totdat deze rol gedeeltelijk door de islamitische staat van Iran werd overgenomen.
Niet voor niets waren de Iraanse leiders en Fidel Castro goed bevriend met elkaar. Niet vanwege het socialisme of jihadisme, maar vanwege de gemeenschappelijke vijand (het vrije Westen) en terreur. Fidel Castro heeft niet één keer bezwaar gemaakt tegen de executies van de linkse intellecten in Iran, die juist Fidel als een goddelijke verschijning aanbaden.
In Europa zou Castro de 90 niet hebben gehaald
Hier en daar las ik in reacties op de dood van de totalitaire tiran van Cuba dat de geschiedenis hem zal beoordelen. Wat? Zijn deze mensen de weg kwijt?
Er is al geoordeeld: hij was een totalitaire tiran die op grove en grootschalige wijze de rechten van de mens schond. Als Cuba in Europa lag, zou Fidel Castro net als zijn collegae-tirannen al lang ten val zijn gebracht. Als Cuba in Europa lag, zou hij de 90 niet hebben gehaald.
Trump reageerde op gepaste wijze op Castro’s dood
De aanstaande president van Amerika, Donald Trump reageerde op de dood van Castro op gepaste wijze: ‘Castro was een brute dictator die zijn eigen volk bijna zes decennia heeft onderdrukt. Hij laat een erfenis na van vuurpelotons, diefstal, onvoorstelbaar leed, armoede en schending van fundamentele mensenrechten.’
Dit is het oordeel van de geschiedenis. Terecht wees Trump erop dat Cuba ook na de dood van Castro een ‘totalitair eiland’ blijft. Iedereen hoopt natuurlijk dat het niet lang gaat duren voordat ook Cuba democratisch wordt.
Fidel Castro is dead!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) November 26, 2016
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Koenders kwam met een onzinnige uitspraak
De Nederlandse overheid heeft Cuba gecondoleerd met het heengaan van Castro. Dat heet diplomatie. Maar de minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders noemde de dood van Castro ‘toch een schok’. ‘Hij was een leider van historische proporties, in de eerste plaats voor de Cubanen zelf.’
Dit is een onzinnige uitspraak. Koenders had moeten zeggen: het is een schok dat de heer Castro niet voor zijn misdaden tegen de menselijkheid ter verantwoording is geroepen.
In het geval dat Koenders doodsbang is voor represailles vanaf het eilandje van niks Cuba, dan had hij kunnen zwijgen. In hetzelfde gesprek herpakte Koenders zich en zei hij: ‘Castro heeft veel mensen hoop gegeven en ook zorg en onderwijs. Maar de mensenrechtensituatie in het land was heel moeizaam. Dat is die donkere kant.’ Moeizaam, donkere kant! Voor minder dan wat Castro heeft gedaan, werd kolonel Khaddafi om het leven gebracht – met goedvinden van Europa.
Saddam en Hitler hebben ook veel goede gedaan voor hun volk
Ja, Castro heeft veel goeds gedaan voor zijn volk, zei Koenders. Dit geldt zonder meer ook voor Mao, Hitler (Duitse autobanen en werkgelegenheid), Saddam Hussein en alle andere totalitaire tirannen.
Romantiek rond Castro is moreel verwerpelijk en internationaalrechtelijk buitengewoon bedenkelijk. Wie een totalitaire tiran relativeert, relativeert daarmee de basisbeginselen van politieke moraal en mensenrechten.
Fidel Castro was een politieke misdadiger die een failliet land en gebroken volk heeft achtergelaten.