Nederland is het volste land van het Europese continent, met gemiddeld meer dan 410 inwoners per vierkante kilometer. Dat aantal groeit nog steeds, voornamelijk door immigratie. De laatste jaren zijn er zelfs periodes dat de natuurlijke aanwas – geboorte minus sterfte – negatief is, terwijl er toch bevolkingsgroei is.
Vanochtend vroeg had Nederland volgens de ‘bevolkingsteller’ van het Centraal Bureau voor de Statistiek 17.135.541 inwoners. Dat zijn er 1,2 miljoen meer dan in het jaar 2000. Ook in de crisisjaren na 2007 ging de bevolkingsgroei vooral door immigratie onverminderd door. Zo wonen er nu bijna 800.000 mensen meer in Nederland dan tien jaar geleden.
Hoe die bevolkingsgroei is samengesteld, laat bijvoorbeeld 2016 zien. Vorig jaar groeide het aantal inwoners van Nederland met 111.000 personen, als gevolg van een geboorteoverschot (meer geboorte dan sterfte) van 24.000 en een immigratieoverschot (meer immigranten dan emigranten) van 87.000.
Veronderstelling dat we immigranten nodig hebben
Op termijn – in 2038, denkt het CBS – zullen er in Nederland onder meer door de vergrijzing structureel minder kinderen worden geboren dan er mensen sterven. Maar in het eerste kwartaal van dit jaar was er ook al even een negatieve natuurlijke bevolkingsaanwas: er werden 40.000 baby’s geboren, maar er overleden 42.000 mensen.
Het afgenomen kindertal per vrouw (gemiddeld 1,66 kind per vrouw in 2016) en de toenemende levensverwachting leiden nogal eens tot de veronderstelling dat ‘we immigranten nodig hebben’ omdat er anders niemand is om belasting te betalen en ouderen te verzorgen en Nederland een krimpgebied zou worden.
Dergelijke schrikbeelden bleken tot dusver nergens op gebaseerd. Net als in de rest van Noordwest Europa – en anders dan in het midden, oosten en zuiden – is er in Nederland nog altijd natuurlijke aanwas. Vergrijzing is in vergelijking met andere delen van het continent ook een overzichtelijk probleem.
En Nederland een krimpgebied? Nederland wordt juist steeds voller – en dan vooral door immigratie. In de praktijk neemt het aantal ingezetenen vrijwel elk jaar (extra) toe door een immigratieoverschot. Zijn het geen huwelijksmigranten dan zijn het wel arbeidsmigranten, zijn het geen asielzoekers, dan zijn het wel de nareizigers. Dat Nederland om niet te krimpen immigranten nodig zou hebben, is een zorg van niets.
Een vol land is een duur land
Dat Nederland steeds voller wordt door immigratie is daarentegen wel een reden tot zorg. Een vol land is namelijk ook al gauw een duur land. Prijzen van onroerend goed stijgen onder meer als gevolg van bevolkingsdruk. Files zijn geen natuurverschijnsel, maar mede een gevolg van een toenemende bevolking op een relatief klein oppervlak. Natuur en milieu lijden ook onder de bevolkingsdruk, wat het des te merkwaardiger maakt dat er politici zijn die voor meer groen en voor meer immigratie zijn.
Meer van Syp Wynia
Waarom Brusselse ophef over Polen hypocriet is
Een tweede probleem van overbevolking als gevolg van immigratie vloeit voort uit de samenstelling van de immigratiepopulatie. Nederland heeft wat dat betreft een merkwaardige traditie: het binnenlaten van immigranten met gemiddeld weinig of geen (bruikbare) kwalificaties, een grote afstand qua taal en cultuur en geringe verdiencapaciteit.
Zo werden de Turkse en Marokkaanse ‘gastarbeiders’ geselecteerd op het hebben van geen of weinig opleiding. Asielzoekers worden evenmin geselecteerd op bruikbaarheid voor Nederland. Europese arbeidsmigranten werken doorgaans wel, maar dragen minder dan gemiddeld bij aan de verzorgingsstaat. Per saldo heeft de immigratie van de laatste halve eeuw dus veel geld gekost – elk jaar weer. Daar komen de kosten van de toegenomen bevolkingsdruk bij.