Zes seconden, zes gevaarlijke seconden in Saoedi-Arabië. Zes seconden zouden een paar Mohammedaanse eeuwen ongedaan kunnen maken. Een jonge vrouw liep vrijelijk en gracieus in een niet echt levendig dorp in Saoedi-Arabië.
Zij werd door vrienden of familieleden gefilmd: zij liep in korte rok en topje. De baardmannen werden rood van woede. Zij wilde niemand provoceren. De bewegende beelden – ja daarin beweegt een vrouw – waren alleen te zien op Snapchat. Waarschijnlijk is het filmpje uitgewisseld tussen de vrienden en zo kwam het op internet terecht.
Het Saoedische meisje liep gracieus door Ushaiger, een eeuwenoud pelgrimsdorp ten noordwesten van de Saoedische hoofdstad Riyad. De religieuze zedenpolitie van Saoedi-Arabië hield haar aan. Nu meldt The New York Times dat zij is vrijgelaten. Zij werd verdacht van overtreding van kledingvoorschriften. Uit angst voor de opinies in de vrije wereld zal de Saoedische justitie haar niet vervolgen door te redeneren dat het filmpje door en voor de besloten familiekring was gemaakt. En op dat moment was er niemand in de omgeving om haar zonder hijab waar te nemen. Zo kan de shariapolitie redeneren om de druk op de Saoedische achterlijkheid weg te nemen.
De islamitische staat van Saoedi-Arabië is verzwakt
Het kan een gevaarlijke beslissing zijn. De Saoedische vrouwen zien dan de ware reden van de niet-vervolging. De islamitische staat van Saoedi-Arabië is verzwakt, kunnen de vrijheidslievende vrouwen in het land van profeet Mohammed denken. De gezagsdragers van sharia zijn bang voor internationale druk!
Maar waarvoor zouden ze in Saoedi-Arabië bang moeten zijn? De Amerikaanse regering en de Europese Unie zullen Saoedi-Arabië niet echt onder druk willen zetten voor iets ‘onbeduidends’ als de vrouwenrechten in Saoedi-Arabië. De Saoedische vrouwen moeten dus nog steeds op hun hoede zijn. Ook het westen vindt de hijab niet verwerpelijk. Zelfs de Amsterdamse politiechef wilde de hijab in de vorm van het dragen van een hoofddoek invoeren voor de moslima’s.
Ook Iran kwam in de problemen door een vrouw
Ook de andere islamitische staat, die van Iran, kwam deze week in problemen door een vrouw. Maryam Mirzakhani werd op 3 mei 1977 geboren in Iran. Zij groeide op in het Iran van de ayatollahs. Mirzakhani was een wiskundegenie. In het land van religieuze mystiek en andere irrationele zaken groeide en bloeide een wiskundegenie, een absoluut rationele persoon. Zij had snel door dat de hijab de maatstaven van de rationaliteit niet kan doorstaan. In 1999 emigreerde zij naar Amerika. Zij hield zich daar bezig met Teichmüller-ruimten, hyperbolische meetkunde en aanverwante vraagstukken.
In 2014 was Maryam Mirzakhani de eerste vrouw ter wereld, die de Fields-medaille won. Dat is een soort Nobelprijs voor wiskunde. Ziet u de ironie? Het vrouwonvriendelijke islamitische Iran leverde de eerste vrouwelijke winnaar van Fields-medaille! Zij woont niet in Iran. Dat kan ook niet. Genieën kunnen in de regel niet leven onder een totalitair regime. In 2004 promoveerde zij aan de Harvard University: ‘Simple geodesics on hyperbolic surfaces and the volume of the moduli space of curves’.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een schokkend bericht in het sharialand
De beroemdste Iraanse vrouw werkte en woonde niet langer in Iran. Zij was getrouwd met een Tsjechische geleerde en werkte als hoogleraar aan Stanford University. Zij is deze week overleden aan de gevolgen van borstkanker. Te vroeg is Maryam heengegaan. Een schokkend bericht in het sharialand: de geniale dochter van Iran is op haar veertigste gestorven.
Maar deze geniale dochter was wel de burger van een vrije staat, namelijk de Verenigde Staten. De Amerikaanse overheid en niet de Iraanse overheid waarborgde haar vrijheid, vrijheid om te denken, vrijheid om een vrouw te zijn. Maryam laat de Iraniërs worstelen met moeilijke vragen. Het zijn geen wiskundige vragen. De vraag aller vragen heeft betrekking op vrijheid: kunnen en willen Iraniërs zich bevrijden van de religieuze tirannie?
Federica Mogherini en andere vrouwen zwijgen
Haar dood bracht ook een nieuwe casus belli voort: mag Anahita, de dochter van Maryam Mirzakhani de Iraanse nationaliteit krijgen? In haar testament hoopt zij dat haar dochter wel de Iraanse nationaliteit zou verkrijgen. Volgens de Iraanse wetgeving wordt de nationaliteit via de vaderslijn doorgegeven. En de vader van Anahita is geen Iraniër.
[tweet_box design=”box_04″ float=”right” width=”40%”]’Westerse vrouwelijke politici zijn niet bereid op te komen voor vrouwen in islamitische landen'[/tweet_box]
De Iraanse kranten en sites plaatsten noodgedwongen haar laatste en beroemdste foto: Maryam Mirzakhani zonder hoofddoek. Volgens de islamitische wetten van Iran wordt een vrouw ook dus gediscrimineerd in het geval van het doorgeven van de nationaliteit. Overigens heeft Anahita de sterkste nationaliteit op aarde: het Amerikaanse burgerschap.
Iran heeft een geniale dochter verloren en Saoedi-Arabië heeft wellicht een dappere dochter bijgekregen. Maar in het westen zijn Federica Mogherini (EU-commissaris) en andere vrouwelijke politici niet bereid op te komen voor vrouwen in islamitische landen.
De macht van de islamitische tirannie tegen de vrouwen kan slechts worden doorbroken door het uitbannen van de islam uit de publieke ruimte.