Dominique Weesie wilde het publieke bestel ‘opblazen’. Maar als baas van een eigen omroep paste hij zich voor een zeer fors salaris aan de Hilversumse mores aan. In tien jaar tijd werd zijn PowNed steeds kleurlozer en overbodiger, schrijft Gerry van der List.
Elsevier Weekblad-redacteur Gerry van der List zit graag en vaak voor de tv. Wekelijks doet hij verslag van zijn kijkervaringen.
Ronald Plasterk is intellectueel herboren. De bioloog is niet alleen weer volop actief als wetenschapper, maar schrijft daarnaast ook wekelijks een prikkelende en leerzame column in De Telegraaf, wat hij vroeger voor de Volkskrant deed. In de tussentijd leek zijn intellect te verschrompelen in Den Haag. Daar kwam hij nooit helemaal uit de verf, hoewel hij twee keer namens de PvdA een departement mocht leiden.
Kenmerkend voor zijn aanzien was dat hij als bewindsman van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap ‘minister voor Feesten en Partijen’ werd genoemd. Wel verrichtte hij in die hoedanigheid een belangrijke beleidsdaad. Hij gunde de jongens van het weblog GeenStijl een eigen (aspirant-)omroep. Tien jaar geleden begon PowNed met uitzenden. ‘Ome Roon’, zoals een andere, ook niet heel flatterende bijnaam van Plasterk luidde, werd hartelijk bedankt.
PowNed is sterk naar het midden opgeschoven
Dominique Weesie stapte over van GeenStijl naar PowNed om daar – een weinig vlotte – presentator, directeur en voorzitter te worden. Hij gunde zichzelf een fors salaris. RTL Nieuws zette twee jaar geleden wat cijfers op een rijtje. Directeur Weesie ontving toen 213.000 euro voor het aansturen van elf medewerkers. Van de totale kosten die PowNed maakte, ging 6,37 procent op aan zijn salaris.
Het heilig vuur hield geen gelijke tred met de beloning. De ambitie was aanvankelijk om het publieke bestel ‘op te blazen’. Maar in het AD gaf Weesie vorig jaar toe dat daar weinig van terecht was gekomen. Hij was zelf politiek correcter geworden. Zo vond hij het nu maar beter Zwarte Piet af te schaffen. Maar ook PowNed was naar het midden opgeschoven. Dat moest wel, beweerde Weesie, om in Hilversum te overleven.
Er is reden genoeg om de stekker eruit te trekken
Van de eigenzinnige aanpak van weleer is dan ook geen sprake meer. In het begin was het vooral het dagelijkse actualiteitenprogramma PowNews dat het imago van de aspirant-omroep bepaalde. Met impertinente vragen, ontregelende items en verfrissend rechtse geluiden. Ster van het programma was Rutger Castricum, meester in de afzeikjournalistiek.
Lees ook: Het geheim van Netflix: veel vakantie nemen
Maar Castricum is tot rust gekomen. Hij maakt nu bedaarde documentaires en het wekelijkse programma De Hofbar, waarin hij vorige week in een uitzending over de Brabantroute de macht van commerciële transportbedrijven aan de kaak stelde. Best aardig allemaal, maar nu niet bepaald televisie die Weesies doelgroep, de ‘netwerkgeneratie’, aanspreekt. Helemaal geen ambitie spreekt uit een programma als De gevaarlijkste wegen, waarin twee BN’ers in de auto stappen om een riskante route te volgen. Echt iets voor AVROTROS of SBS.
PowNed is dus steeds kleurlozer en overbodiger geworden. Reden genoeg om de stekker eruit te trekken. Maar Weesie wil graag door, wat te begrijpen valt gezien de verhouding tussen de omvang van zijn inkomsten en van zijn taken. Nu moet de opportunistische zakkenvuller voor de jaarwisseling nog genoeg leden zien te vinden die hem ook de komende jaren zijn riante salaris gunnen.