Deze week verscheen de nieuwe Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS). Ook hierin zie je weer de neiging om het volk egalitair te maken. En dat doe je niet door de lat hoog te leggen, maar lekker laag, schrijft René van Rijckevorsel.
Het belangrijkste cultuurbezit van een volk of natie is de gemeenschappelijke taal. Die taal verbindt niet alleen, maar herbergt heel grof gezegd ook de geschiedenis van het volk in de etymologie, de logica van het volk in spelling en grammatica en de aard van het volk in de zegswijzen.
De taal moet je koesteren en er zijn veel naties/volkeren die dat op zeer zorgvuldige wijze doen. Denk aan de Fransen en de Angelsaksen. Taalverandering wordt daar gezien als taalverloedering. Bovendien leeft daar het besef dat elke taal- of spellingverandering ertoe leidt dat komende generaties niet meer tot zich kunnen nemen, wat nu in taal wordt vervaardigd.
De nieuwe Algemene Nederlandse Spraakkunst: riemen vast
Kom daar in Nederland niet mee aanzetten. Hier zijn er vaker spellingsveranderingen dan strenge winters. Ook de regels voor het taalgebruik worden om de zoveel tijd tegen het licht gehouden.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?