Premium Lock Christelijke bewindslieden bakken er helemaal niks van

02 augustus 2022Leestijd: 3 minuten
Vicepremiers Wopke Hoekstra (CDA) en Carola Schouten (ChristenUnie). Foto: ANP Bart Maat

In Nederland zitten maar liefst twee christelijke partijen in de regering. Maar weinig landen kunnen ons dat nazeggen. Toch is het nergens aan te merken, schrijft Roelof Bouwman.

Roelof Bouwman (1965) is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media

Vriend en vijand zijn het erover eens: de Haagse historicus en jurist Guillaume Groen van Prinsterer (1801-1876) was in Nederland de grondlegger van het verschijnsel christelijke politiek.

‘Groen,’ zo schreef zijn geestverwant George Harinck in de Canon van de christendemocratie (2012), ‘ging in tegen de opvatting van zijn dagen dat religie wel in morele zin vormend was voor het burgerschap, maar dat het staatsbestuur als zodanig buiten het domein van de religie lag. Door een direct verband te leggen tussen ongeloof en revolutie betoogde Groen dat de staat alleen orde en recht kon bieden indien het bestuur ervan wortelde in religie.’ Christelijke religie welteverstaan.

Als het ging om (partij)politieke wensen, was van meet af aan duidelijk dat het unique selling point van christelijke partijen niet was gelegen in het sociaal-economische. De meeste katholieke, protestantse en – later – christen-democratische politici hadden op dat terrein opvattingen die zo’n beetje het midden hielden tussen die van liberalen en die van sociaal-democraten.

Christelijke opvattingen over immateriële kwesties onderscheidend

Wél origineel en onderscheidend waren, vooral na de secularisatiegolf van de jaren zestig, de christelijke opvattingen over immateriële kwesties: medisch-ethische onderwerpen als abortus en euthanasie, maar ook het drugsbeleid. Op die punten golden de christelijke partijen als ronduit behoudend.

Gelet op de sterke vertegenwoordiging van christelijke partijen in achtereenvolgende kabinetten, zou je verwachten dat we daarvan wel iets hebben gemerkt. Ter illustratie: van de twaalf premiers die Nederland sinds de jaren zestig telde, behoorden er negen tot het christelijke kamp. Het aantal christelijke zetels in de Tweede Kamer is de laatste jaren weliswaar gekelderd, maar nog altijd zitten er twee christelijke partijen in de regering. Hoeveel landen kunnen ons dat nazeggen?

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw