Premium Lock Individueel verhandelbaar CO2-budget is een illiberale gedachte

05 augustus 2022Leestijd: 4 minuten
Rabobank-econoom Barbara Baarsma bepleit individueel CO2-budget. Foto: NOVUM COPYRIGHT JEAN-PIERRE GEUSENS

Het voorstel van Rabobank-econoom Barbara Baarsma voor een individueel verhandelbaar CO2-budget is hypocriet en onliberaal, schrijft Afshin Ellian. Bovendien is het klimaat er niet mee geholpen als D66’er Baarsma en haar geestverwanten uitstootrechten van minderbedeelden kopen om de wereld te kunnen blijven rondvliegen.

Afshin Ellian

Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap en wetenschappelijk directeur van het Instituut voor Metajuridica aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.

Een individueel verhandelbaar CO2-budget uit de koker van een prominente D66’er, Barbara Baarsma, voedt vooral het wantrouwen in de overheid en het establishment. Ook geeft dit voorstel zuurstof aan complotdenkers.

D66 dreigt een illiberale partij te worden. De illiberalen geloven dat een democratie niet liberaal hoeft te zijn. Het is een goed gemotiveerd ‘nee’ tegen de liberale fundamenten van de moderne democratie. Ik weet dat ik me met deze stelling op glad ijs begeef. D66 beweert immers tegen illiberale staatshoofden te zijn.

De liberale fundamenten van de moderne democratie vat ik hier over dit thema in één begrip samen: menselijke waardigheid. De christen-democraten en sociaal-democraten zien dat als een collectieve aangelegenheid: de menselijke waardigheid van een gemeenschap of van specifieke groepen, zoals arbeiders.

Overheid mag individu niet dwingen tot andere opvattingen of leefstijl

Daarmee is niet gezegd dat de collectivistische menselijke waardigheid geen acht slaat op de individuele menselijke waardigheid. De liberalen, en daarmee de klassieke grondleggers van de moderne rechtsstaat, zien juist het individu als het wezen van de menselijke waardigheid. Het gaat hier dus om klassieke individuele rechten zoals ze in verklaringen van de rechten van mens uit de negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw zijn te vinden. Een overheid mag in een liberale democratie een individu niet dwingen om zijn opvattingen of leefwijze te veranderen, hij moet hooguit worden overtuigd van de juistheid van een andere opvatting of leefwijze.

CO2-budget

Lees ook het EW Podium-stuk van Lilian Marijnissen en Mahir Alkaya (SP): ‘Verhandelbaar CO2-budget’ wereldvreemd en gevaarlijk plan

De liberale democratie is dus gefundeerd in de idee dat het individu niet mag worden opgeofferd aan abstracte ideeën, ideologieën, religies, of collectief geluk. Deze rechten komen tijdelijk onder druk te staan in noodtoestanden: oorlogen of grootschalige gewelddadige conflicten, pandemieën en natuurrampen. Maar dat zijn tijdelijke uitzonderingstoestanden. In alle andere situaties, hoe ernstig die ook mogen zijn, moeten de individuele rechten niet onnodig worden ingeperkt of geschonden. Naast de individuele menselijke waardigheid staan in de liberale democratie niet alleen periodieke verkiezingen, maar ook maatschappelijke en politieke debatten voorop. Debat is de methode van de liberale democratie om een voor iedereen aanvaardbaar besluit te bereiken.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw