Aanstaande woensdag, 29 oktober, is de macht aan ons, de kiezers. De partijen hebben nog een paar dagen om hun standpunten te verhelderen. Ze gaan niets anders doen dan slogans herhalen, schrijft Afshin Ellian. Hij maakt alvast zijn stem openbaar.
VVD-leider Dilan Yeşilgöz koos voor helderheid: centrum-rechts versus centrum-links. Is dat in strijd met de politieke cultuur van dit coalitieland? Nee. Ook centrum-rechts bestaat uit een coalitie van verschillende partijen.
Vaak is terecht geklaagd dat de kiezer niet weet waarop wordt gestemd. Je stemt op rechts, en dan krijg je een links kabinet. Yeşilgöz creëert helderheid over de uitkomst van de kiezerswens.
Wel moeten kiezers hun eigen foute inschatting omtrent Pieter Omtzigt en Geert Wilders (PVV) rechtzetten. Massaal stemden kiezers op NSC van Omtzigt. Ik heb me voor en tijdens die verkiezingen kritisch geuit over Omtzigt en zijn partij.
Wilders kan geen capabel kabinet vormen
Helaas behoorde ik tot een verwaarloosbare minderheid. De gevestigde media speelde de muziek die door Omtzigt werd gecomponeerd.
Hoewel de bestuurlijke en politieke verantwoordelijkheid over de toeslagenaffaire al afgelegd was, gingen de massamedia het erover hebben, om Omtzigt een plezier te doen. Uiteindelijk werd zijn goed bestuur, wanbestuur.
Neem de stemmers op Wilders serieus
Geert Wilders is niet bij machte om te regeren. Hij kan simpelweg geen capabele mensen vinden om een kabinetsfunctie te vervullen. Ook de stelling dat het anders was gegaan als hij de premier was geworden, is verkeerd.
Ook dan had hij geen bekwame mensen kunnen vinden. Bovendien zijn weinigen (en vooral de bekwame mensen niet) bereid om zich volledig te onderwerpen aan het grillige gedrag van Wilders.
Samenwerken met PVV bleek vruchteloos
Dat zoveel mensen op Wilders stemmen, betekent dat zij een fundamenteel bezwaar hebben tegen andere partijen als het gaat over immigratiebeleid en islamisering. Daarom moeten we de stemmers van Wilders serieus nemen.
Dilan Yeşilgöz ging wel de wedstrijd aan als het ging om de harde aanpak. Maar wat deed zij verkeerd in de afgelopen twee jaar? Ze zette de deur op een kiertje voor Wilders.
De nieuwe leider van VVD gaf de PVV na een decennium een reële kans om samen asielinstroom en immigratie in het algemeen, in te perken. Dat is niet gelukt. Wilders heeft zijn eigen kabinet ten val gebracht.
Nu kan VVD met feiten en argumenten staven waarom de partij niet met Wilders wil regeren. Deze politieke constatering was, en is, van belang. De kiezers van Wilders zien dat hun wens wel serieus is genomen, desondanks was de samenwerking met PVV vruchteloos.
Leiderschap van Dilan Yeşilgöz onder druk
De democratie functioneert op basis van een zelfcorrigerend mechanisme. Of dat nu in werking gaat, weet ik niet. Yeşilgöz heeft geen fout gemaakt. Zij nam de kiezers van Wilders serieus.
Sommigen twijfelen aan het leiderschap van Dilan. Ik niet. Ondanks alle bezwaren van bepaalde machtige VVD’ers, koos zij voor een coalitie met Wilders. Er is nog iets wat velen niet weten of niet goed beseffen.
Yeşilgöz nam als minister van Justitie en Veiligheid besluiten in de strijd tegen de georganiseerde misdaad die tot op heden ernstige gevolgen hebben voor haar eigen leven. Ze heeft dit pas recentelijk in de media gzegd.
Zij weigerde daarover te praten, omdat zij de ernstige doodsbedreiging een onderdeel van haar ministerschap vond en vindt. Dat siert haar. Er is geen enkele minister van Justitie die zo lang na haar of zijn ministerschap nog in de categorie hoog risico valt, qua beveiliging.
VVD-leider zat Mocro-maffia op de hielen
De besluiten die zij als minister van justitie nam waren zo vernietigend voor de internationale drugskartels, dat ze nog steeds bereid zijn te investeren in een moordaanslag. Maar Dilan gebruikt haar beveiliging niet als politiek wapen.
John van den Heuvel, columnist van de Telegraaf en een internationaal gerespecteerd deskundige op het gebied van drugskartels, schreef deze week: ‘Het vergt persoonlijke inzet en moed van politici en een intrinsieke motivatie om Nederland veiliger te maken en niet terug te deinzen voor dreigend geweld van almachtige criminele organisaties, zoals de Mocro-maffia.
De grote hond is bijna bezorgd om dat koekje aan te nemen
Helaas zijn politici die dat durven op de vingers van één hand te tellen (…) Yeşilgöz kreeg veel voor elkaar en werd door de werkvloer van politie en justitie op handen gedragen.’ En we weten wat de prijs daarvoor is: verlies van vrijheid en een permanente angst voor het eigen leven.
Yeşilgöz toont veerkracht en politieke moed
Toch vind ik belangrijk dat een bedreigde politicus desondanks vrolijk en optimistisch in het leven staat. Politiek van verbittering is geen politiek. Er is een Instagrampost van Dilan waarin zij haar standpunt over de hypotheekrenteaftrek uitlegt. Aan wie? Zij oreert tegen haar eigen hond, met in haar hand een koekje.
De grote hond is bijna bezorgd om dat koekje aan te nemen: geestig en vrolijk. In tegenstelling tot meeste vrouwen in de media, sluit ik me aan bij het stemadvies van John van den Heuvel: ‘Met een bewonderenswaardig doorzettingsvermogen, positivisme en strijdlust gaat ze de laatste week van de verkiezingen in. Dilan Yeşilgöz kan op mijn stem rekenen volgende week.’ Nu, tegen de stroom in, maak ik mijn stem openbaar.
Ook ik stem op Dilan Yeşilgöz.