Hoe Noorwegen probeert wintersporters te lokken

‘Ho! Høre, høre! – rechts, rechts,’ schalt het over het witte Noorse landschap. De hondensleeër heeft een afslag gemist. De tien husky’s spitsen hun oren, slaan rechtsaf en trekken de houten slee door de diepe sneeuw op het alternatieve pad. Achter op de smalle slee is het oppassen geblazen. Goed vasthouden in de bochten om er niet vanaf te vallen. Maar het grootste gevaar komt van rondslingerende drollen. Hoewel ze een flinke inspanning leveren, doen de trekhonden blijkbaar al rennend ook hun behoefte. De stank is niet mis.

‘We zien hier steeds meer gele kentekenplaten,’ vertelt de Noorse Svein Magne Myklebust, een vijftiger die met zijn veertig zelfgefokte Alaskische husky’s hondensleetrips organiseert. Hij doelt op de vele Nederlanders die wintersport­gebied Hovden — ook ’s zomers — weten te vinden sinds Holland Norway Lines vanuit de Eemshaven een directe overtocht aanbiedt.

Ooit een van de armere gebieden van Noorwegen

Ooit was het Setesdal, de regio waartoe Hovden behoort, een van de armere gebieden van Noorwegen, maar tegenwoordig stroomt ook hier het grote geld binnen. De Noren werden steenrijk door de export van olie en gas. Maar in deze provincie is de laatste jaren veel geld verdiend met waterkrachtcentrales. Zo’n 90 procent van de Noorse elektriciteitsproductie is afkomstig uit waterkracht. Een stuwdamcentrale in de rivier de Otra, die door het Setsdal stroomt, wekt de stroom op.

Met de opbrengsten is flink geïnvesteerd in de regio. Wintersporters wordt het zo aangenaam mogelijk gemaakt met 170 kilometer langlau­f­loipes en goede skipistes. Vergeleken met de Alpenlanden is het gebied niet groot, maar Noorwegen heeft een troef in handen: sneeuwzekerheid. Tot in mei kan er in Hovden worden genoten van de sneeuw. Een mooi alternatief voor de lagere gebieden in Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk die steeds vaker kampen met groene weides in plaats van skipistes.