Westerse interventie is de enige optie voor een veiliger Gaza

Israël staat op het punt om zijn grondoffensief in Gaza te openen met één helder doel: terreurorganisatie Hamas van de aardbodem wegvagen. Hoezeer dit in het licht van de afgelopen week ook te begrijpen valt, het is voor niemand goed wanneer Israël deze taak vervult, schrijft Rosalie van der Broeck op EW Podium.

‘Sir, we found something, when we were out on the patrol and came across this…’ Soldaat Frank Perconte weet de woorden niet te vinden als hij zijn commandant Richard Winters vertelt over het zojuist gevonden concentratiekamp in de serie Band of Brothers. De bodem ligt vol met modder, as en menselijke resten. Zij die nog in leven zijn, staren hen met een holle blik aan. Wanneer de vertaler hun vraagt waarom zij gevangenen zijn, luidt het antwoord: ‘Juden, Juden, Juden.’

Het zijn deze beelden die ons misschien nog wel het dichtst in de buurt kunnen brengen bij wat Israëlische militairen op hun doortocht naar het zuiden hebben moeten aanschouwen. Hele dorpen bezaaid met lijken van mannen, vrouwen en kinderen, onteerd en verbrand. De doorzeefde dixi’s op het festivalterrein als illustratie van de complete willekeur. Sommigen van hen hebben zelfs telefonisch moeten toehoren hoe hun naasten werden gemarteld en verkracht.

Afsluiten van water en stroom zal niet enige wandaad zijn

Wie met zulke verschrikkingen wordt geconfronteerd, breekt. Voor het eerst nadat zij op het Europese continent geland zijn, zien Winters en zijn soldaten de burgers in het nabijgelegen dorpje niet meer als onschuldig, maar worden deze mensen in hun ogen medeplichtig aan wat zij zojuist hebben moeten aanschouwen. Zij worden voor de onmenselijke opgave gesteld om, geconfronteerd met de verschrikkingen van de Shoah, de ander als mens te blijven zien.

Voor diezelfde opgave staan nu de Israëlische soldaten. Niet alleen trekken zij straks gebieden binnen van waaruit deze terreurdaden zijn gepleegd, ze hebben op beeld kunnen zien hoe met het bewijs van die terreur onder luid gejuich door de straten werd geparadeerd. Ook voor hen zal die opgave welhaast onmenselijk zijn. Het is niet realistisch om te verwachten dat het afsluiten van levensbehoeften de enige oorlogsmisdaad blijft.

Invasie van Gaza gaat leiden tot moeizame bezetting

Zelfs als de Israëliërs in staat blijken zich te beheersen, gaat een invasie van Gaza niet tot een gewenst resultaat leiden. Een militair offensief kan de infrastructuur achter de terreur wellicht ontmantelen, maar Hamas is meer dan dat. Het is het ideaal van een islamitisch, van Joden ‘gereinigd’ land ‘van de rivier tot de zee’ dat niet met bombardementen uit te schakelen is.

De voedingsbodem daarvoor wordt pijnlijk duidelijk als je de beelden ziet van Palestijnse kinderen die, gevraagd naar wat ze op school hebben geleerd, vertellen dat de Joden slechte mensen zijn die verdreven moeten worden. ‘We have to constantly stab them, drive over them and shoot them,’ klinken de woorden van een jongen die nog niet eens oud genoeg zou zijn om zelf te mogen rijden.

Westerse interventie is enige kans op een veilig Gaza

Een grondoffensief zal Hamas slechts kortstondig uit Gaza verdrijven, terwijl een langdurige bezetting het bestaande vijandschap alleen versterkt. Bovendien brengt een invasie van de regio door Israël ook het risico van verdere escalatie in de regio mee. Het kleine beetje vertrouwen dat in de afgelopen jaren tussen Israël en de Arabische wereld is opgebouwd, zou daarmee in één klap teniet worden gedaan.

Maar niets doen is ook geen optie. De gruweldaden van Hamas zijn te groot om onbestraft te kunnen blijven en wie de huidige situatie in stand wil laten ,kan alvast naar de volgende pogroms vanuit Gaza beginnen af te tellen. De enige optie is daarom een westerse interventie. Ook dit scenario is allesbehalve perfect. Westerse militairen zullen niet veel minder schade moeten aanrichten om de infrastructuur van Hamas te ontmantelen.

Geen gemakkelijke taak, maar this is why we fight

De razendsnelle herovername van Afghanistan door de Taliban heeft bovendien laten zien hoe complex het is om, zelfs na twintig jaar van aanwezigheid, blijvende stabiliteit te brengen. Om daar enig perspectief voor te bieden, kan ingrijpen niet tot militair handelen beperkt blijven. Het betekent het garanderen van veiligheid, investeren in de economie en infrastructuur, en voorzien in goede zorg en onderwijs.

Het terroristische ideaal dat Hamas heet, is niet met een enkel offensief uit te schakelen. Het vereist om elke vierkante kilometer uit te kammen en te beschermen totdat een generatie is opgegroeid die op school niet heeft geleerd om het Joodse volk uit te roeien, maar in vreedzame co-existentie met Joden samen te leven. Bovendien betekent het dat we Gaza zowel economisch als militair moeten hebben klaargestoomd om een terugkeer van Hamas af te weren.

Een internationale vredescoalitie vormen en in stand houden zal geen gemakkelijke opgave worden. Het vereist langdurige toewijding in de wetenschap dat succes niet kan worden gegarandeerd. Maar het is wel onze enige kans op een stabiele verhouding tussen Israël en zijn buren. Wie nu of later twijfelt of dat het waard is, vraag ik daarom de beelden van afgelopen week nog eens te bekijken en de titel van de aflevering uit Band of Brothers te herinneren: This is why we fight.