Anna Nooshin, Jan Smit, Kelly van der Veer, Loretta Schrijver: allemaal opties, niet allen even geschikt, om het Songfestival in Rotterdam te presenteren. Wie het ook wordt, als de keuze maar aan het volk is, schrijft Gerry van der List.
Het was een bericht waarop de vaderlandse media zich vanzelfsprekend gretig stortten. Volgens Lonely Planet behoort Nederland tot de beste tien bestemmingen voor 2020. Een raar lijstje was het wel, met op de eerste plek Bhutan, een erg arm en bergachtig land dat een niet bijzonder attractieve indruk maakt. Maar goed, toch aardig van de reisgids, die onder meer wees op het Eurovisie Songfestival in mei 2020 in Rotterdam als trekpleister.
Elsevier Weekblad-redacteur Gerry van der List zit graag en vaak voor de tv. Wekelijks doet hij verslag van zijn kijkervaringen.
Dit is inderdaad een evenement om reikhalzend naar uit te kijken. Wel vervelend dat de Nederlandse bevolking nog steeds in martelende onzekerheid verkeert over de presentatie. Kort nadat Duncan Laurence zich in Tel Aviv naar de eerste plaats van het Songfestival had gekweeld, drongen zich al min of meer bekende Nederlanders op als presentatoren van de komende editie in Nederland. Anna Nooshin bijvoorbeeld gaf aan te staan trappelen. Wat vooral hoongelach veroorzaakte, omdat de modeblogger zich als presentatrice van Holland’s Next Top Model allesbehalve een natuurtalent had getoond.
Het Songfestival is een beetje een rariteitenkabinet
Voor de hand ligt een keuze voor Jan Smit. De Volendammer gaat door voor een zanger, heeft een vriendelijke uitstraling, levert al jaren commentaar bij het festival en is verbonden aan de publieke omroep die het festijn mag uitzenden. Maar iets avontuurlijkers zou natuurlijk ook kunnen. Het Songfestival is een beetje een rariteitenkabinet en heeft voor homo’s dezelfde waarde als het WK-voetbal voor heteromannen. Te denken valt dan ook aan iemand uit LHBTQIA+-sferen. Zoals Kelly van der Veer. Hoewel de transseksueel uit Big Brother nogal grof in de mond is en tegenwoordig op de Wallen werkt.
Een statement zou Nederland ook kunnen maken door Loretta Schrijver naar voren te schuiven. De 63-jarige presentatrice met de aangename stem nam de afgelopen weken veel kijkers voor zich in als jurylid bij het RTL-programma The Masked Singer. Haar stralende verschijning in Rotterdam Ahoy zou kunnen onderstrepen dat Nederland niet aan leeftijdsdiscriminatie wil doen. Een beschaafd protest tegen de bruutheid van mediamagnaat John de Mol, die nieuwslezeressen van Hart van Nederland zomaar terzijde schuift, omdat hun ‘houdbaarheidsdatum’ zou zijn bereikt.
Emma Wortelboer maakte Nederland ten schande
Bedacht moet in elk geval worden dat de keuze van de presentator(en) van het Songfestival een kwestie van belang is. Het gaat om een groot internationaal evenement, waarbij Nederland een visitekaartje aan de wereld afgeeft. Het kan enorm misgaan. Met huiver denken veel landgenoten nog terug aan het optreden dit jaar van Emma Wortelboer, een hysterica die zich bij het uitdelen van de punten voor Nederland volslagen belachelijk maakte. Het was een nationale schande.
Lees ook dit commentaar van Gertjan van Schoonhoven over het Songfestival terug: Teken van emancipatie dat beste zanger won
Goed zou het daarom zijn als er inspraak bestaat. De Nederlandse burger mag wel leden kiezen van Waterschappen waarvoor praktisch niemand belangstelling heeft, maar staat buitenspel bij een spraakmakend festival van nationaal belang. De publieke omroep heeft de plicht rekening te houden met de inzichten van de belastingbetaler die het bestel overeind houdt. Hoogst wenselijk is daarom een verkiezing, of op zijn minst een enquête, waarbij het volk zich kan uitspreken over de vraag welke Nederlander volgend jaar zo’n tweehonderd miljoen kijkers met ‘Hello Europe’ mag verwelkomen.